تالار گفتمان وب سایت ختم قرآن مجید

من بی تو درد و دل به که گویم که همچو تو
باشد شریک درد و دل محرمانه ام

من اگر باده خورم ورنه چه كارم باكس

حافظ راز خود و عارف وقت خويشم

(۱۸ آذر ۱۳۹۱ ۱۰:۰۰ عصر)هُدهُد صبا نوشته: [ -> ]من اگر باده خورم ورنه چه كارم باكس

حافظ راز خود و عارف وقت خويشم

من پیر سال و ماه نیم یار بیوفاست

بر من چو عمر میگذرد پیر از آن شدم

مكن از خواب بيدارم خدا را

كه دارم خلوتي خوش با خيالش

یه شب مهتاب
ماه میاد تو خواب
منو می بره
ته اون دره
اونجا که شبا
یکه و تنها
تک درخت بید
شاد و پر امید
می کنه به ناز
دستشو دراز
که یه ستاره
بچکه مث
یه چیکه بارون
به جای میوه ش
سر یه شاخه ش
بشه آویزون

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
بختم ار یار شود رختم از اینجا ببرد

درد دل من ز حد گذشتست ، جانم زفراق بیقرارست
کس راز غم من آگهی نیست ، آوخ که جهان نه پایدار است

ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود

تسبیح شیخ و خرقه رند شرابخوار

روزها فکر من این است و همه شب سخنم

که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود

به کجا میروم آخر ننمایی وطنم