موی سپید را فلکم آسان نداد
این رشته را به نقد جوانی داده ام...
ﻣﺤﻤﺪ ﻭﺍﺭﺙ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﺍﻭ ﺳﻠﻄﺎﻥِ ﺷﻬﺮِ ﺩﻟﺒﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ
ﺑﻪ ﺣﻖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺣﻖ ﻻﯾﺰﺍﻟﯽ
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﺖ ﺧﻠﻖِ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ
تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود ** سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود
حلقه پیر مغان از ازلم در گوش است ** بر همانیم که بودیم و همان خواهد بود
در مذهب ما کلام حق ناد علیست
طاعت که قبول حق فتد یاد علیست
از جمله آفرینش کون و مکان
مقصودخدا علی و اولاد علیست
حافظ
تا بوده چشم عاشق در راه یار بوده
بی آنکه وعده باشد در انتظار بوده
هفت شهر عشق را عطار گشت
ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم
من ندانم به نگاه تو چه رازیست نهان
که من آن راز توان دین و گفتن نتوان
نقد عمرت ببرد غصه ی دنیا بگزاف ** گر شب و روز درین قصه ی مشکل باشی
گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا بر دوست ** رفتن آسان بود ، ار واقف منزل باشی
یار من پاک تر از برگ گل است
یار من جاذبه ی لطف و وفاست
تا تو نگاه میکنی کار من اه کردن است
ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است؟