مخسب آسوده ای برنا که اندر نوبت پیری ***** به حسرت یاد خواهی کرد ایام جوانی را
به چشم معرفت در راه بین آنگاه سالک شو **** که خواب آلوده نتوان یافت عمر جاودانی را
«پروین اعتصامی»
آتش دوست اگر در دل ما خانه نداشت ***عمر بی حاصل ما این همه افسانه نداشت
تبسم تو تجسم تمام خوبی هاست
لختی بخند لبخند گل زیباست
تو را من چشم در راهم
به سعی ام تا زدل یک دیده بگشایم
ببینم من فراخی را خبر گیرم من از یارم
تو را من چشم در راهم
ما یار نداریم و غم یار نداریم
ما یار بجز حضرت دادار نداریم.
مرا مهر سيه چشمان ز سر بيرون نخواهد شد
قضای آسمان است اين و ديگرگون نخواهد شد..
دل به پیغام وفا هر کس که می آرد ز یار ** می دهم تسکین و می دانم که حرف یار نیست
تا به سر سايه آن سرو خرامان دارم
نه سر باغ و نه سوداي گلستان دارم
محمد را علی آیینه دار است **** نخستین جلوه اش را ذوالفقار است
ترسم که نمانم من از این رنج دریغا
کاندر دل من حسرت روی تو بماند
سعدی
[align=-WEBKIT-RIGHT][/align]