امام علی عليه السلام:
اِجعَل لِكُلِّ إنسانٍ مِن خَدَمِكَ عَمَلاً تَأخُذهُ بِهِ فَإنَّ ذلِكَ أحرى أن لا يَتَواكَلُوا فِي خِدمَتِكَ؛
هر يك از زيردستانت را به كارى بگمار، چندان كه آنان را بر آن كار، باز خواست كنى (پاسخگوى مسئوليت خود باشند) كه اين كار، شايسته‌تر است و هريك از آنان خدمتگزارى به تو را به عهده ديگرى نيندازد.
غرر الحكم: ح 2432 / آينه يادها، ص 123
امام_باقر_سلام_الله_علیه:
لاعُذرَ لِلمُعتَلِّ عَلى رَبِّهِ، ولاتَوبةَ لِلمُصِرِّ عَلى ذَنبِهِ؛
درنگ‌كننده بهانه‌جو نزد پروردگارش عذرى ندارد و پافشارى‌كننده بر گناه را توبه‌اى نيست.
مقصد الراغب: ص ۱۵۴/ چشم تماشا، ص156
حضرت فاطمه سلام الله علیها :
مَن أصعَدَ إلَى اللّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ أهبَطَ اللّهُ إلَيهِ أفضَلَ مَصلَحَتِهِ؛
هر كه خداوند را بى پيرايه عبادت كند، خداوند برترين مصلحتش را نثار او مى كند.
بحار الأنوار ج ۷۰ ، ص ۲۴۹ / آينه يادها، ص 176
امام جواد عليه السلام:
نِعمةٌ لا تُشكَرُ كَسَيِّئَةٍ لا تُغفَرُ؛
نعمتى كه سپاسگزارى نشود، چون گناهى است كه آمرزيده نشود.
أعلام الدين: ص ۳۰۹/ چشم تماشا، ص212
امام رضا عليه السلام:
البِرُّ غَنيمةُ الحازِمِ والتَّفريطُ مُصيبةُ ذَوي القُدرةِ؛
نيكوكارى دستاورد استوارانديشان، و كوتاهى كردن مصيبت نيرومندان است.
العدد القويّة: ص ۲۹۹ ح ۳۵ / چشم تماشا، ص206
مناسبتهاي روز:
روز احسان و نيکوکارى
پیامبر خدا صلى الله عليه و آله:
الطّيبُ يَسُرُّ، وَالعَسَلُ يَسُرُّ، وَالنَّظَرُ إلَى الخُضرَةِ يَسُرُّ، وَالرُّكُوبُ يَسُرُّ؛
بوى خوش، شاد مى‌كند. خوردن عسل، شادى مى‌آورد. نگاه كردن به سبزه، شادى مى‌آورد. سواركارى، شادى مى‌آفريند.
صحيفة الإمام الرضا عليه السلام: ص ۲۳۹ ح ۱۴۴/ دانشنامه احاديث پزشكي: ج1 ص96
امام علي عليه السلام:
سالِمِ النّاسَ تَسلَم، وَ اعمَل لِلآخِرَةِ تَغنَم؛
با مردم در آشتى باش تا سالم باشى و براى آخرت كار كن تا غنيمت يابى.
غرر الحكم: ح ۵۶۰۵/ گزيده غررالحكم و دررالكلم: ج1 ص57.
امام باقر عليه السلام:
إنّ أسرَعَ الخَيرِ ثَواباً البِرُّ، وإنّ أسرَعَ الشَّرِّ عُقوبةً البَغيُ؛
بى‌گمان [در ميان نيكى‌ها] نيكى به ديگران سريعترين پاداش و [در ميان شرارتها] ظلم و تجاوز سريعترين عقوبت را دارد.
الأمالي للمفيد: ص ۲۷۸ ح ۴ / چشم تماشا، ص156
مناسبتهاي روز:
روز بزرگداشت سيد جمال الدين اسدآبادى
امام باقر عليه السلام:
مَن عَمِلَ بِما يَعلَمُ، عَلَّمَهُ اللّهُ ما لَم يَعلَمُ؛
هركس به آنچه مى‌داند عمل كند، خداوند آنچه را نمى‌داند به او مى‌آموزد.
الفصول المختارة: ص ۱۰۷ / چشم تماشا، ص160
امام باقر عليه السلام:
المُروءَةُ الفِقهُ في الدِّينِ، والصَّبرُ عَلى النَّوائبِ، وحُسنُ التَّقديرِ في المَعيشةِ؛
مروّت، فهم عميق دين و شكيبايى بر مصيبتها و اندازه‌گيرى نيك در زندگى است.
الخصال: ص۱۲۴ ح۱۲۰ / چشم تماشا، ص164