امام على عليه السلام:
ما أهَمَّني ذَنبٌ اُمهِلتُ بَعدَهُ حَتّى اُصَلِّيَ رَكعَتَينِ؛
گناهى كه مهلت يابم پس از آن، دو ركعت نماز بخوانم، مرا انديشناك نمیكند.
نهج البلاغة: حكمت ۲۹۹ / شناختنامه نماز: ج1 ص1
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:
بادِر بِأَربَعٍ قَبلَ أربَعٍ: شَبابِكَ قَبلَ هَرَمِكَ، وصِحَّتِكَ قَبلَ سُقمِكَ، وغِناكَ قَبلَ فَقرِكَ، وحَياتِكَ قَبلَ مَوتِكَ؛
چهار چيز را پيش از چهار چيز درياب: جوانیات را پيش از پيرى؛ و تندرستیات را پيش از بيمارى؛ و بینيازیات را پيش از نيازمندى؛ و زندگیات را پيش از مرگ.
الخصال: ص ۲۳۹ ح ۸۵ / حكمتنامه جوان، ص42
مناسبتهاي روز:
شهادت مظلومانه زائران خانه خدا به دست ماموران آل سعود (1366 ش) ـ برابر با 6 ذی الحجه 1407 ق ـ روز همبستگى و همدردى با کودکان و نوجوانان فلسطينى ـ روز جهانى سالمندان
امام باقر عليه السلام:
أقرَبُ ما يَكونُ العَبدُ مِنَ اللَّهِ إذا كانَ فِي الصَّلاةِ؛
نزديكترين حالت بنده به خدا، هنگامى است كه در نماز است.
دعائم الإسلام: ج ۱ ص ۱۳۴/ شناختنامه نماز: ج1 ص204
مناسبتهاي روز:
شهادت حضرت امام محمد باقر سلام الله علیه (114 ق)
امام زین العابدین علیه السلام:
كُلُّ عَینٍ ساهِرةٌ یَومَ القِیامةِ إلّا ثلاثَ عُیونٍ: عَینٌ سَهِرَت فی سَبیلِ اللّهِ، وعینٌ غَضَّت عَن مَحارمِ اللّهِ، وعَینٌ فاضَت مِن خَشیة اللّهِ؛
تمام چشمها در روز قیامت گریان و چون چشمه روانند مگر سه چشم: چشم بیدارى كشیده در راه خدا و چشم فروهشته از حرام هاى الهى و چشم اشك بار از ترس خدا.
الكافی: ج ۲ ص ۸۰ ح ۲ / چشم تماشا: ج1 ص144.
مناسبتهای روز:
روز عرفه ـ روز نیایش
امام زين العابدين علیه السلام:
أعظَمُ الناسِ قَدراً مَن لَم يَرَ الدُّنيا خَطَراً لِنَفسِهِ؛
پربهاترين فرد كسى است كه دنيا را بهاى خود نداند.
الكافي: ج ۱ ص ۱۹ ح ۱۲ / چشم تماشا: ج1 ص146.
مناسبتهاي روز:
روز دامپزشکى
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
خَمسٌ لا أدَعُهُنَّ حَتَّى المَماتِ : ...وَالتَّسليمُ عَلَى الصِّبيانِ ؛ لِتَكونَ سُنَّةً مِن بَعدِي؛
پنج چيز است كه تا هنگام مرگ، آنها را ترك نمى كنم: ... و سلام كردن به كودكان، تا پس از من، سنّت شود.
الخصال : ص ۲۷۱ ح ۱۲ / حكمت نامه كودك ص 228
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
اِعدِلُوا بَينَ أولادِكُم في النُّحلِ ، كَما تُحِبُّونَ أن يَعدِلوا بَينَكُم فِي البِرِّ وَاللُّطفِ؛
ميان فرزندانتان، در بخشيدن عدالت ورزيد، همان گونه كه دوست داريد آنان در نيكى و ملاطفت ميان شما عدالت ورزند.
مكارم الأخلاق : ج ۱ ص ۴۷۳ ح ۱۶۲۴/ حكمت نامه كودك ص 236
راوی:
إنَّ لُقمانَ عليه السلام قالَ لاِبنِهِ: يا بُنَيَّ، لا تَكُن حُلواً فَتُبلَعَ، ولا مُرّاً فَتُلفَظَ؛
لقمان به پسرش گفت: «پسرم، چنان شيرين نباش كه بلعيده شوى، و چنان تلخ نباش كه طرد شوى».
شعب الإيمان: ج ۴ ص ۲۳۱ ح ۴۸۹۱ / حکمت نامه لقمان، ص172
راوی:
لُقمانَ قالَ لاِبنِهِ: يا بُنَيَّ، اُغدُ عالِما أو مُتَعَلِّما أو مُستَمِعا أو مُحِبّا، ولا تَكُنِ الخامِسَ فَتَهلِكَ؛
لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! دانشمند يا دانش آموز، يا شنونده [ى دانش]، يا دوستدار [دانش] باش، و پنجمى نباش، و گرنه، نابود می شوى».
عيون الأخبار لابن قتيبة: ج ۲ ص ۱۱۹ / حکمت نامه لقمان، ص70