دلت را جایی حوالی خدا... چهارمیخ کن... که با رفتن این و ان نرود.......
ای انسان!
قدر خود را بدان، به حدی گرانی که فقط خدا توان خریدنت را دارد
پس خود را به قیمت حسرتی تلخ به تاراج مده!
تلنگر:
یادمان باشد که هر پسماندی را که به زمین می ریزیم، قامت یک مرد را خم می کند....
پشت یه نعش کش نوشته بود:
آیا شما خودتو آماده کردی سوار این ماشین بشی؟؟؟؟
دریای بزرگ دور
یا گدال کوچک آب
فرقی نمیکند..
زلال ک باشی
آسمان در توست..
در تمام رنج هایی که می بریم؛
صبر، اوج احترام به قوانین الهی است ...
چهار چیز است که نمیتوان انها را باز گرداند:
۱ _ سنگ
پس از رها کردن!
۲ _ حرف
پس از گفتن!
۳ _ موقعیت
پس از پایان یافتن!
۴ _ زمان
پس از گذشتن!
عجب رسمیست رسم آدمیزاد که دور افتاده را کم میکند یاد
ﮐﺎﺵ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪا
ﺍﺯ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ
ﮐﻪ ﺑﯽ ﺩﺭﯾﻎ ﺑﺎﺷﻨﺪ
ﺩﺭ ﺩﺭﺩﻫﺎ ﻭ ﺷﺎﺩﯾﻬﺎﯾﺸﺎﻥ
ﺣﺘﯽ
ﺑﺎ ﻧﺎﻥ ﺧﺸﮑﺸﺎﻥ
ﻭ ﮐﺎﺭﺩﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ
ﺟﺰ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﯼِ ﻗﺴﻤﺖ ﮐﺮﺩﻥ
ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻧﯿﺎﻭﺭﻧﺪ...
خواجه عبدالله انصاری فرمود:
بدانکه، نماز زیاده خواندن، کار پیرزنان است
و روزه فزون داشتن، صرفه ی نان است
و حج نمودن، تماشای جهان است.
اما نان دادن، کار مردان است...
صدور هیچ گذرنامه و ویزایی لازم نیست وقتی به خدا “پناهنده” می شوید