از یاد... ازدست... ازحال... از رو... ازبین... به خودت که میایی میبینی رفته ایی...
صداقت....؟ یادش گرامی...!
غیرت......؟ به احترامش یک لحظه سکوت...!
معرفت.....؟ یابنده پاداش میگیرد....!
مرام.....؟ باغ رضوان خاکه.....!
عشق....؟ از دم قسطی....!
واقعا به کجا چنین شتابان.....؟!
از آجیل سفره عید چند پسته لال مانده است...
آنها که لب گشودند خورده شدند...
آنها که لا مانده اند دندان میشکنند...
دندانساز راست میگفت :پسته ی لال، سکوتش دندان شکن است!
قدرت کلماتت را بالا ببر نه صدایت را!
این باران است که باعث رشد گلها میشود نه رعد و برق!
قطار هم باید اسیر ریل بماند چون نتیجه ی جداییش یک فاجعه ی بزرگ است.
همواره بکوش «الی االلّه» شوی تا «عبداللّه» شوی و «عنداللّه» شوی!
دهانش کف کرد دریا اینقدر به سنگها گفت دل نرم باشید...
ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﺩﺭ ﺟﻨﮕﻞ ﺁﻫﻮﺋﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯿﺪﺍﻧﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺷﯿﺮ ﺗﻨﺪﺗﺮ ﺑﺪﻭﺩ ﺗﺎ ﻃﻌﻤﻪ ﺍﻭ
ﻧﮕﺮﺩﺩ، ﻭ ﺷﯿﺮﯼ ﮐﻪ ﻣﯿﺪﺍﻧﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺁﻫﻮﺋﯽ ﺗﻨﺪﺗﺮ ﺑﺪﻭﺩ ﺗﺎ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻧﻤﺎﻧﺪ...
ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﯿﺮ ﺑﺎﺷﯽ ﯾﺎ ﺁﻫﻮ، ﺑﺎ ﻃﻠﻮﻉ ﻫﺮ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻮﺍﻥ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺩﻭﯾﺪﻥ ﺑﺎﺵ...
خدا تنها تنهاییست که تنها را تنها نمیگذارد...
در هوای دو گانگی, تازگی چهره ها پژمرد.
بیایید از سایه_روشن برویم.