صفحه‌ها: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
امیرالمومنین عليٌّ عليه السلام :
تَولَّوْا مِن أنفسِكُم تأديبَها ، واعدِلُوا بها عَن ضَراوةِ عاداتِها .
به تأديب و تربيت نفسهاى خود بپردازيد و آنها را از شيفتگى به عادتهايشان بازداريد .
غرر الحكم : 4522.
نهج البلاغه
خطبه ۲۳۷ - در كار خير شتاب كنيد
پس عمل نيكو انجام دهيد، حال كه زنده و برقراريد، پرونده ها گشوده، راه توبه آماده، و خدا گريزان را فرا مي خواند، و بدكاران اميد بازگشت دارند، عمل كنيد پيش از آنكه چراغ عمل خاموش، و فرصت پايان يافته، و اجل فرا رسيده، و در توبه بسته، و فرشتگان به آسمان پرواز كنند. پس هر كسي با تلاش خود براي خود، از روزگار زندگاني براي ايام پس از مرگ، از دنياي فناپذير براي جهان پايدار، و از گذرگاه دنيا براي زندگي جاودانه آخرت، توشه برگيرد، انسان بايد از خدا بترسد، زيرا تا لحظه مرگ فرصت داده شده، و مهلت عمل نيكو دارد، انسان بايد نفس را مهار زند، و آن را در اختيار گرفته از طغيان و گناهان باز دارد، و زمام آن را به سوي اطاعت پروردگار بكشاند.
برای تربیت کردن خود همین بس که از آنچه در دیگران نمی پسندی دوری کنی.
نهج البلاغه ،حکمت ۴۱۲
میوه صبر، پیروزی است.
حضرت علی(ع) فرموده اند:
شخص بردبار و شکیبا،
پیروزی را سرانجام از دست نخواهد داد،
هر چند زمان آن طولانی شود.
نهج البلاغه.حکمت.153
امام على عليه السلام :
آگاه باشيد كه دانش آينده، اخبار گذشته و درمان دردهايتان و نظم ميان شما در قرآن است.
اَلا اِنَّ فيهِ عِلمَ ما يَأتى و َالحَديثَ عَنِ المَاضى و َدَواءَ دائِكُم و نَظمِ ما بَينَكُم؛
نهج البلاغه(صبحی صالح) ص223 ، خطبه 158
﷽
امام علی (ع) فرمودند:
با سكوت بسيار؛ وقار انسان بيشتر شود،
و با انصاف بودن؛ دوستان را فراوان
و با بخشش؛ قدرو منزلت انسان بالا رود،
و با فروتنى؛ نعمت كامل شود،
و با پرداخت هزينه ها؛ بزرگى و سرورى
ثابت گردد،
و روش عادلانه؛ مخالفان را درهم شكند،
و با شكيبايى در برابر بى‌خرد؛ ياران انسان
زياد گردند .... حکمت ۲۲۴
چشم را از سختیِ خار و خاشاك
و رنج ها فروبند تا همواره خشنود
باشی ... حکمت ۲۱۳
كسیكه درخت شخصيت او نرم و بى‌عيب
باشد، شاخ و برگش فراوان است ...
حکمت ۲۱۴
در دگرگونى روزگار، گوهر شخصيت
مردان شناخته مى شود ... حکمت ۲۱۷
امیرالمومنین امام على عليهالسلام میفرمایند :
مبادا كه بدگمانى بر تو چيره شود، كه ميان تو و هيچ دوستى، رابطه دوستانه اى برجاى نمى گذارد.
تحف العقول : 79
«فَرَضَ اللهُ الصِّیَامَ ابتِلَاءً لِإِخلَاصِ الخَلقِ .»
خداوند روزه را واجب کرد تا اخلاص آفریدگان آزموده گردد . نهج البلاغه ، حکمت ۲۵۲ "
شما را به ترس از خدا وصیت میکنم و وصیت میکنم که در طلب دنیا مباشید، هر چند، دنیا شما را طلب کند، بر هر چه دنیایی است و آن را به دست نمیآورید یا از دست میدهید، اندوه مخورید . سخن حق بگویید و برای پاداش آخرت کار کنید .ظالم را دشمن و مظلوم را یاور باشید . شما دو تن و همه فرزندان و خاندانم را و هر کس را که این نوشته به او میرسد، به ترس از خدا و نظم در کارها و آشتی با یکدیگر سفارش میکنم . که از رسول خدا ( صلی الله علیه و آله ) شنیدم که میگفت: آشتی با یکدیگر برتر است از یک سال نماز و روزه . خدا را، خدا را، درباره یتیمان . مباد آنها را روزی سیر نگه دارید و دیگر روز گرسنه و مباد که در نزد شما تباه شوند . خدا را، خدا را، درباره همسایگان، همسایگان، سفارش شده پیامبرتان ( صلی الله علیه و آله ) هستند . رسول الله همواره درباره آنان سفارش میکرد، به گونه ای که گمان بردیم که برایشان میراث معین خواهد کرد . خدا را، خدا را، درباره قرآن، مباد که دیگران در عمل کردن به آن بر شما پیشی گیرند . خدا را، خدا را، درباره نماز، که نماز ستون دین شماست . خدا را، خدا را، درباره خانه پروردگارتان . مباد تا هستید آن را خالی بگذارید که اگر زیارت خانه خدا ترک شود، شما را در عذاب مهلت ندهند . خدا را، خدا را، درباره جهاد به مال و جان و زبان خود در راه خدا، بر شما باد پیوند با یکدیگر و بخشش به یکدیگر و زنهار از پشت کردن به یکدیگر و بریدن از یکدیگر . امر به معروف و نهی از منکر را فرو مگذارید، که بدترین کسانتان بر شما سروری یابند و از آن پس، هر چه دعا کنید به اجابت نرسد.
سپس فرمود: ای فرزندان عبد المطلب، نبینم که در خون مسلمانان فرو رفته باشید و بانگ برآورید که، امیر المؤمنین کشته شد . بدانید که نباید به قصاص خون من جز قاتلم کشته شود . بنگرید اگر من از این ضربت که او زده است کشته شوم شما نیز یک ضربت بر او زنید . اعضایش را مبرید، که من از رسول الله ( صلی الله علیه و آله ) شنیدم که فرمود : بپرهیزید از مثله کردن حتی اگر سگ گیرنده باشد.
نهج البلاغه نامه 47
امــام علــی (ع) فــرمــودنــد :
سزاوار نیست که بنده خــدا، در دوران زنـدگى به دو خصوصیّت اعتماد کند و بـه آن دلبسته باشد:
یکى عــافیت و تندرستى و دیـگرى ثـــروت و بى‌نیازى است، زیرا چه بسا درحال صحّت وسلامتى میباشد ولى ناگهان انواع مریضیها بر او عارض می‌گـردد و یا آن که در موقعیّت و امکانات خوبى است، ناگهان فقیر و بیچاره
مى شود ...
پس بــدانیم کــه دنیـا و تمـام امکانــات آن بى ارزش و بی وفا خواهد بود و تنها عمل صالح مفید و سودبخش مى باشد ...
"بحارالأنوار: ج ۶۹، ص ۶۸"
صفحه‌ها: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18