عصرگاه با طعم مشاعره

[هُدهُد صبا]

به نام خداوند جان و خرد

سلامي چو بوي خوش آشنايي

به همه شما اهالي شعر و ادب

با مشاعره موافقيد؟

سه شنبه ها بعد از نماز مغرب چه طوره؟

خودتون شعر مي سراييد يا از هر بزرگوار ديگري لطفا نام را ذكر كنيد كه ياد رو هم گرامي بداريم.

لطفا حداقل يه بيت باشه

و ترجيحا در يه جمله مفهوم زيباي شعر رو هم بيان كنيد.

[آشنای غریب]

من بی تو درد و دل به که گویم که همچو تو
باشد شریک درد و دل محرمانه ام

[هُدهُد صبا]

من اگر باده خورم ورنه چه كارم باكس

حافظ راز خود و عارف وقت خويشم

[آشنای غریب]

(۱۸ آذر ۱۳۹۱ ۱۰:۰۰ عصر)هُدهُد صبا نوشته:  من اگر باده خورم ورنه چه كارم باكس

حافظ راز خود و عارف وقت خويشم

من پیر سال و ماه نیم یار بیوفاست

بر من چو عمر میگذرد پیر از آن شدم

[هُدهُد صبا]

مكن از خواب بيدارم خدا را

كه دارم خلوتي خوش با خيالش

[گمنام]

شرح این آتش جانسوز نهفتن تا کی
سوختم سوختم این راز نگفتن تا کی

[hamed]

یه شب مهتاب
ماه میاد تو خواب
منو می بره
ته اون دره
اونجا که شبا
یکه و تنها
تک درخت بید
شاد و پر امید
می کنه به ناز
دستشو دراز
که یه ستاره
بچکه مث
یه چیکه بارون
به جای میوه ش
سر یه شاخه ش
بشه آویزون

[مریم گلی]

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
بختم ار یار شود رختم از اینجا ببرد

[آشنای غریب]

درد دل من ز حد گذشتست ، جانم زفراق بیقرارست
کس راز غم من آگهی نیست ، آوخ که جهان نه پایدار است

[گمنام]

ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود

تسبیح شیخ و خرقه رند شرابخوار

[hamed]

روزها فکر من این است و همه شب سخنم

که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود

به کجا میروم آخر ننمایی وطنم