سخنان حکیمانه، اخلاقی و عرفانی، استاد ارجمند: حاج آقا پور شبانان

[آشنای غریب]

اسم این ماه ، ماه مبارک رمضان است، چرا؟ برای اینکه این سرنوشتی را که به دنبالش می گردیم تا مورد رضایت خداوند قرار گیرد ،در این رمضان حاصل می شود ،شبی که از هزار ماه ارزشش بالاتر است، تا آن شب باید درون و بیرون مبرای از هر لغزش و هر اندیشه و هر فکر ناپاک و هر نیت ناخالص باشد. مثلاً نبایدتوطئه کنیم و زمین را ارزان بخریم؛ بد بگوییم و طرف مقابل را خراب کنیم؛ کلاه سر دیگران بگذاریم؛ اینها برای رمضان وروزه انسان آفت است. اگر به ظاهر هم نگفتند که این روزه باطل است اما در حقیقت این روزه، روزه نیست.


روزه تنها به خوردن و آشامیدن و سیگار، باطل نمی شود چون خداوند می فرمایند: من می دانم نفس تو به تو چه القا می کند. پس نَفْس هم می تواند مبطل روزه باشد اگر نیت بد داشته باشی و روزه هم بگیری آیا درست است؟ در حالی که خداوند می فرمایند: «یعلم الجهر و مایخفی» من آنچه که در باطن و در آشکارا هست را می دانم؟ خداوند چقدر در قرآن به باطن ما اشاره کرده اند و تکیه کرده اند و از درون ما صحبت کرده اند.
حضرت علی (ع) به جوانی که نزد ایشان نشسته و گردن کج کرده اند می گوید گردنت را صاف کن و آن پیچ را در دلت بینداز برخیز و دلت را درست کن ، یعنی صداقت و اخلاص. در آخرین مرتبه بندگی خداوند می فرمایند من مخلصین را خودم زیرپوشش میگیرم. آخرین مرتبه بندگی در راه سازندگی خودش و رسیدن به کمال و سعادت ، مخلَص بودن است. انسانی که به این درجه رسید خداوند او را زیر چتر خودش از هر جهت دارد و اگر هم خواست گناه کند خداوند نمی گذارد ولی کِی به آن درجه می رسیم؟

بیاییم و به خود بیاییم، بیاییم و درون خود را خانه تکانی کنیم و به درون خود بپردازیم آنقدر که به ظاهر خود می رسیم و توجه می کنیم کمی هم در این ماه رمضان ،در این فاصله به درونمان بپردازیم ودرونمان را زیبا کنیم وآرایش دهیم و پاک کنیم و از ناپاکیها دل را صیقل دهیم.
پس اگر قرار است همین باشیم و گرسنگی بخوریم و منتظر عید فطر باشیم ، این ماه رمضان هم می گذرد و هیچ. در هر صورت باید به درون پرداخت و درون را ساخت و آماده شد آن را که هدف از رمضان است را دست یافت و دنبال کرد برای دستیابی به اهداف رمضان. رمضان ماه مبارک، در صورتی مبارک است که ما آنرا درک کنیم بیاییم و واقعا خانه تکانی کنیم اگر به این مرتبه(سرعتگیر) رسیدیم و خود را اصلاح کردیم و آرام از آن گذشتیم ته ماشین به سرعتگیر نمی‌خورد، نمی پریم بالا،کمک فنر نمی شکند آرام وزیبا رد
می شویم ، ولی اگر با سرعت همان روش را داشتیم و ادامه دادیم ماشین و خودمان آسیب می بینیم یعنی خستگی و گرسنگی بی فایده و بدون تعقل کاری را انجام دادن. بتکانیم درون را از امیال شیطانی و نفسانی، غرور و تکبر، به دیگران نسبت بد دادن، به دنبال عیب و نقص دیگران بودن و پرداختن به آن، ببینیم کی چه عیبی دارد به دنبال عیب دیگران گشتن، چکار داریم به کار دیگران، بیاییم در حد خودمان امر به معروف و نهی از منکر هر کجا لازم است انجام دهیم .
ادامه دارد.....