سخنان حکیمانه، اخلاقی و عرفانی، استاد ارجمند: حاج آقا پور شبانان

[آشنای غریب]

پس بایستی در ماه مبارک رمضان درون و بیرون را پاک کرد و آن طوری شد که سرنوشت را تغییر دهند ؛ ولی اگر همان بودی و فقط یک وعده غذا نخوردی، که این یک وعده را هم گفته اند زکات فطریه بده و برو ، باری به جایی نبرده ای. زمانی از رمضان بهره می‌گیری که در شب قدر آن توبه ای که (در «سوره ق» که به آن اشاره کردیم) انجام دهی ،آن قلبی را که خداوند می فرمایند، آن سمعی را که باید به درونت القا کنی و آن درونی را که خداوند در« سوره قاف» می فرمایند: من می دانم که نفس تو به تو چه القا می کند؛ نفسانیتت را باید مهار کنی، اندیشه های ناپاکت را از خود بزدایی، گمانهای بد را در باورت دیگر نگه نداری ، افکارت را راجع به دیگران باید تصفیه کنی ، آنچه را که نسبت به دیگران ظلم کردی باید و در این ماه فرصت داری که برگردی و عذرخواهی کنی، اگر می خواهیم از رمضان بهره بگیریم، اگر می خواهیم رمضان بر ما گوارا باشد و ماه خجسته و مبارکی باشد.
مبارک بودن رمضان به نخوردن یک وعده غذا آن هم با هزار منت، سحر بااخم وقبل از افطار هم بی حوصله وبداخلاق نیست و این به درد نمی خورد.
رمضانی برای ما ارزش دارد که روح و قلب و جان ما روزه باشد، تزکیه کنیم، آلایش دهیم، پیرایش دهیم درونمان را، افکارمان را، اندیشه هایمان را و مهار کنیم وسوسه های نفسانی خود را، ما آنقدر که اسیر نفس خود هستیم،شیطان آنقدر ما را آزار نمی دهد ما خطا میکنیم و می گوییم لعنت به شیطان اما باید گفت لعنت به خودِما که نفسمان را مهار نمی کنیم، این را به نفس باید بگوییم.
ادامه دارد.....