سخنان حکیمانه، اخلاقی و عرفانی، استاد ارجمند: حاج آقا پور شبانان

[آشنای غریب]

یاهو

آن روز که در غار حرا به حضرت محمد(ص) ابلاغ نبوت شد، او یکتا و تنها بود و نمی‌دانست که چگونه این مسئولیت و پیام را به دیگران اعلام کند.


به زبان بسیار ساده می‌آید، اما بیابان‌های خشک حجاز و زندگی سخت آن روزگار که همراه با کفر و جهالت مردم بود، چگونه می‌توانست بپذیرد مردی بیاید و بگوید : خدای واحد را بپرستید و دست از خونریزی، قتل و کشتار بردارید.


راه غذا و آب را بر محمد و یاران باوفا و اهل البیت او بستند و محصورشان کردند؛


بسیار با محمد مخالفت کردند؛


بسیار راه را بر او بستند؛


بسیار با او دشمنی کردند و بر او جسارت روا داشتند.


بسیار زندگی را بر ایشان سخت کردند و خسارت‌ها به بار آوردند.


اما محمد تنها خداوند را می‌دید و بخاطر خداوند همه چیز را تحمل می‌نمود.


و خداوند نیز محمد را یاری می‌کرد و به او نصرت عطا می‌نمود.


مقاومت و استقامت حضرت محمد (ص) و یاران باوفایش بود که باعث شد دین خدا بماند و


خداوند می‌خواست که مشاهده کنیم و ببینیم که یک نفر چگونه از گوشه‌ی غاری، پیام و


ماموریتی را بردوش کشید و امروز شاهد و ناظر است که در بالاترین قله‌ها و مناره‌ها


اشهد أن لا إِلَه إِلاّ الله و اَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ الله بیان می‌شود.

سالروز بعثت پیامبر بزرگ اسلام و این انتخاب بی‌نظیر

آخرین حلقه نبوت خجسته باد.

نویسنده: خادمین حضرت خدیجه (س )