سخنان حکیمانه، اخلاقی و عرفانی، استاد ارجمند: حاج آقا پور شبانان

[آشنای غریب]

رمضان ماه ضیافت الله

به‌نام جان آفرین

رمضان ماه ضیافت الله است. دراین ماه مهمان خداوندیم و شب قدر سفره‌ی این ضیافت است. علیرغم آنکه می گوئیم ماه مبارک رمضان ولی آیا تبرک آنرا درک کرده ایم ؟ و چگونه است که یک ماه مبارک می شود و دارای فضائل خاصی می گردد؟ و اما برای حضور دریک میهمانی تعویض و نظافت جسمانی می کنیم و مهمتر از آن نیاز به یک دعوت رسمی داریم.آیا چه کسی می تواند این دعوت را از سوی پروردگار دریافت نماید و وارد این میهمانی شود و بهره‌ی خویش را بردارد؟ آیا آنقدر بخداوند نزدیک شده ایم که ما را برای این میهمانی دعوت کرده باشد؟ یا اینکه مانند مهمانی هستیم که بدون دعوت وارد خانه‌ای می شود و بدون استقبال و بهره‌مندی از آن ضیافت ‌، خسته و خمود وبدون بدرقه بخانه‌ی خود برمی گردد؟


آیا استفاده از شب قدر چگونه است؟


آیا ماه رمضان را چگونه باید بپایان رسانید؟ واین برداشت ازرمضان صحیح است که درپایان روحمان خسته و جسم مان ناتوان گردیده باشد؟


قرآن کریم دراین ماه شریف بربندگان نازل گردیده و این یکی ازرحمت های بسیارعظیم پروردگار عالم است بسوی بندگانش.


بگیریم آمار کسانی را که درماه رمضان قرآن می خوانند و قرآن را ختم می کنند و بارهاو بارها تکرار می کنند ولی ایکاش باطن افراد را می دیدیم که چند درصد این افراد تغییر کرده اند و آیات قرآن چه اندازه برروح آنها اثر گذاشته ؟به باطن خود برگردیم و ازخویشتن خویش سوال کنیم درراستای فرامین الهی چه کرده ایم؟ و چه کرده ایم درراستای رضایت خداوند؟


آری سفره‌ الهی باز است ، رحمت و نعمت های الهی جاریست ، خداکند که به هدر دهنده‌ی نعمتهایش نباشیم و با پا وارد این سفره نشویم و همه چیز را به هدر ندهیم و ازبین نبریم بدون اینکه ذره‌ای استفاده کرده باشیم .


خداوندا ؛ چه کنیم که غافلیم !؟ چه کنیم که چشمانمان به روی نوربسته شده ؟


از اعماق وجودمان ناله برداریم که خداوندا؛ مارا ازاین غفلت و اززندان نفسمان نجات ده.


ما را از این ضلالت رهایی بخش تا زیبایی نور را احساس کنیم، نه مانند خفاشی که ازنور فرار می کند و به تاریکی پناه می‌برد.


خداوندا ؛ درماندگی چه دردناک است و بیچارگی چه اندوه‌بار و ندانستن چه حسر‌ت‌بار ، جهالت چه بارسنگینی است بردوشمان و غفلت چه پوشش نامناسبی است برقامتمان.



نویسنده: خادمین حضرت خدیجه ( س )- سه‌شنبه ۳ مهر ۱۳۸٦