۲۶ شهريور ۱۳۹۲, ۰۸:۳۲ صبح
دستت را می گذاری روی مرزی ترین نقطه وجودت یک حس گمشده آهسته شروع می کند
به جوانه زدن...
سلام می کنی چشمت مست تماشای گنبد طلا می شود...
بو می کشی تا ریه هایت پر شود از عطر حضور نگاه مهربان امام رضا
و احساس تازگی اندیشه های خسته ات را فرا می گیرد...
زیر لب زمزمه می کنی یا ضامن آهو یا غریب الغربا حواست به من هست؟
دلت را جا گذاشتی در حرم و گره اش زدی به ضریح امام رضا...
خادما گریه کنون صحنتو جارو میزنن..
همه نقاره ی یاضامن آهو میزنن..
یکی بین ازدحام، میگه کربلا میخوام
یکی میبنده دخیل..
بچم مریضه بخدا.. برام عزیزه بخدا..
آقا جون .. آقا جون ...
عده ای با کرمت مجنون و باصفا شدن..
خیلیا از حرمت راهی کربلا شدن..
دل که مبتلا میشه.. جنسش از طلا میشه.. مرغ کربلا میشه
میگه برم امام رضا..
تا بگیرم یه کربلا..
آقا جون .. آقا جون
l
همه نقاره ی یاضامن آهو میزنن..
یکی بین ازدحام، میگه کربلا میخوام
یکی میبنده دخیل..
بچم مریضه بخدا.. برام عزیزه بخدا..
آقا جون .. آقا جون ...
عده ای با کرمت مجنون و باصفا شدن..
خیلیا از حرمت راهی کربلا شدن..
دل که مبتلا میشه.. جنسش از طلا میشه.. مرغ کربلا میشه
میگه برم امام رضا..
تا بگیرم یه کربلا..
آقا جون .. آقا جون
l