۱ آذر ۱۳۹۱, ۱۲:۴۳ عصر
شعر زیبای ترکی برای اباعبدالله
«حسینه یرلر آغلار گویلر آغلار بتول و مرتضی، پیغمبر آغلار»
حسینـون نوحـهسین «دلـریش» یازاندا مسلمـان سهلدیـر کــه کافـر آغـلار
کوراولمیش گوزلرین قان دوتدی شمرین کی گؤروسون اؤز الینده خنجر آغلار
حسینــون کؤینگــی زهــرا الینــده چکـر قیحــا قیـامت، محشـر آغـلار
آتانـــدا حرملــه اوخ کــربـــلاده گؤریدین دشمـن آغـلار، لشکر آغلار
قـوجاقینــدا، گؤریــدین امّ لیـــلا آلــیب نــعش علــیّاکبــر آغـــلار
رباب، نیسگیل دؤشونده سوء گؤرنده علــیِّاصغــری یــاد ایلــر آغـــلار
باشینــدا کاکــل اکبــــر هـــواسی یل آغـلار، سنبـل آغـلار، عنبر آغلار
یازانـــدا آل طــه نوحـهسین مــن قلـم گـوردوم سیزیلـدار، دفتـر آغلار
علـی، شقّالقمـر محـراب تیلیت قان قولاق وئر، مسجد اوخشار منبر آغلار
علیــدن، شهریــار، سنبیــر اشـاره قوجاقــلار قبـری، مالکاشتـر آغـلار
ترجمه :
واسه حسین زمین و آسمان زار میزند و بتول و مترضی می گرید.
بهنگام نوشتن نوحه حسین بدست دلریش(شاعرآن زمان اهل بیت) مسلمان که سهل است کافر نیز می گرید.
چشمان کور شده شمر را خون گرفته بود که ببیند در دستانش خنجر خون می گرید.
در قیامت زهرا پیراهن خونین حسین را در سدت گرفته و چنان قیحایی میکشد که محشر می گرید.
به هنگام انداختن تیر در دست حرمله باید می دیدی که دشمن و لشکر با هم می گرید.
باید می دیدی که ام لیلا نعش علی اکبر را در آغوش کشیده و می گرید.
وقتی که رباب در سینه اش شیر به غلیان می افتد ، علی اصغر رو در خاطرش آورده و می گرید.
در سرش هوای علی اکبر ، باد و سنبل و عنبر می گرید....
بهنگام به قلم آوردن نوحه آل طاها،دیدم قلم زار میزند و دفتر می گرید.
محراب علی شق القمر غرق در خون است و گوش فرا بده مسجد زار میزند و منبر می گرید.
از علی شهریارا برای تو یک اشاره که مالک اشتر قبرش را در آغوش کشیده و می گرید.
«حسینه یرلر آغلار گویلر آغلار بتول و مرتضی، پیغمبر آغلار»
حسینـون نوحـهسین «دلـریش» یازاندا مسلمـان سهلدیـر کــه کافـر آغـلار
کوراولمیش گوزلرین قان دوتدی شمرین کی گؤروسون اؤز الینده خنجر آغلار
حسینــون کؤینگــی زهــرا الینــده چکـر قیحــا قیـامت، محشـر آغـلار
آتانـــدا حرملــه اوخ کــربـــلاده گؤریدین دشمـن آغـلار، لشکر آغلار
قـوجاقینــدا، گؤریــدین امّ لیـــلا آلــیب نــعش علــیّاکبــر آغـــلار
رباب، نیسگیل دؤشونده سوء گؤرنده علــیِّاصغــری یــاد ایلــر آغـــلار
باشینــدا کاکــل اکبــــر هـــواسی یل آغـلار، سنبـل آغـلار، عنبر آغلار
یازانـــدا آل طــه نوحـهسین مــن قلـم گـوردوم سیزیلـدار، دفتـر آغلار
علـی، شقّالقمـر محـراب تیلیت قان قولاق وئر، مسجد اوخشار منبر آغلار
علیــدن، شهریــار، سنبیــر اشـاره قوجاقــلار قبـری، مالکاشتـر آغـلار
ترجمه :
واسه حسین زمین و آسمان زار میزند و بتول و مترضی می گرید.
بهنگام نوشتن نوحه حسین بدست دلریش(شاعرآن زمان اهل بیت) مسلمان که سهل است کافر نیز می گرید.
چشمان کور شده شمر را خون گرفته بود که ببیند در دستانش خنجر خون می گرید.
در قیامت زهرا پیراهن خونین حسین را در سدت گرفته و چنان قیحایی میکشد که محشر می گرید.
به هنگام انداختن تیر در دست حرمله باید می دیدی که دشمن و لشکر با هم می گرید.
باید می دیدی که ام لیلا نعش علی اکبر را در آغوش کشیده و می گرید.
وقتی که رباب در سینه اش شیر به غلیان می افتد ، علی اصغر رو در خاطرش آورده و می گرید.
در سرش هوای علی اکبر ، باد و سنبل و عنبر می گرید....
بهنگام به قلم آوردن نوحه آل طاها،دیدم قلم زار میزند و دفتر می گرید.
محراب علی شق القمر غرق در خون است و گوش فرا بده مسجد زار میزند و منبر می گرید.
از علی شهریارا برای تو یک اشاره که مالک اشتر قبرش را در آغوش کشیده و می گرید.