نهج البلاغه و سخنان گرانقدر مولا علی ع

[faezeh]

- حکمت 413 / راه تحمل مصیبت ها :
در مصیبت ها یا چون آزادگان باید شکیبا بود یا چون ابلهان خود را به فراموشی زد .

- حکمت 451 / روش برخورد با مردم :
دوری تو از آن کس که خواهان تو است ، نشانه ی کمبود بهره ی تو در دوستی است و گرایش تو به آن کس که تو را نخواهد ، سبب خواری تو است .

- حکمت 379 / اقسام روزی و پرهیز از حرص خوردن :
ای فرزند آدم ! روزی تو 2 گونه است ، روزی که تو آن را می جویی و روزی که تو را می جوید ، که اگر به سراغش نروی به سوی تو می آید . پس اندوه سال خود را بر اندوه امروزت منه که برطرف کردن اندوه هر روز از عمر تو را کافی است . اگر سال آینده در شمار عمر تو باشد ، همانا خدای بزرگ در هر روز سهم تو را خواهد داد . و اگر از شمار عمرت نباشد تو را با اندوه آن چه کار است ؟ که هرگز جوینده ای در گرفتن سهم روزی تو بر تو پیشی نگیرد و چیره شونده ای بر تو چیره نگردد . و آنچه برای تو مقرر گشته بی کم و کاست به تو خواهد رسید .

" یا علی "

[مریم گلی]

خطبه اول نهج البلاغه-قسمت سوم

مولا میفرمایند:
سپس خدای سبحان طبقات فضا را شکافت،و اطراف آن را باز کرد،و هوا به آسمان و زمین راه یافت.

امام در این گفتار علمی به مراحل دقیق آفرینش اشاره کرده اند
که خداوند ابتدا هوا و سپس آب و آنگاه دیگر پدیده ها را آفرید
امروزه همه دانشمندان این حقیقت را قبول ذارند که آب از اکسیژن و هیدروژن پدید آمده
و آغاز آفرینش از هوا و توده بخار بوده است.

[منتظر]

بسم رب الحسین

حضرت علی(ع) در حکمت44 می فرمایند:


خوشا به حال كسيكه بياد معاد باشد.و براى روز حساب عمل كند. و بمقدار كفايت قناعت نمايد.و از خدا راضى باشد.
التماس دعا

[مریم گلی]

خطبه 13 نهج البلاغه.

در این خطبه مولا در رو انشناسی مردم بصره میفرمایند:
خاک شما بد بو ترین خاکهاست،از همه جا به آب نزدیکتر،و از آسمان دورتر
کسی که در شهر شما باشد گرفتار گناه،
وکسی که بیرون رود در پناه عفو خداست.

این فرموده مولا اشاره به علم اکولوژی ، تاثیر عوامل زیست محیطی در افکار و اخلاق انسان دارد
که عوامل جغرافیایی در منطق گوناگون زمین اثرات متفاوتی در رفتار و افکار انسانها دارد.

[مریم گلی]

خطبه 71 نهج البلاغه
مولا در نکوهش اهل عراق میفرمایند:

آگاه باشید من با اختیار خود به سوی شما نیامده ام بلکه به طرف دیار شما کشانده شدم.
به من خبر دادند که می گوییند:علی دروغ میگوید!
خدا شما را بکشد بر چه کسی دروغ روا داشته ام؟
آیا به خدا دروغ روا داشته ام؟در حالی که من نخستین کسی هستم که به خدا ایمان آوردم.....

علامه امینی در جلد سوم الغدیر با یکصد حدیث از کتب اهل سنت این حقیقت را اثبات میکند که:
روز دوشنبه وحی بر پیغمبر(ص) وحی نازل شد و روز سه شنبه حضرت علی (ع) نماز خواند.

[منتظر]

بسم رب الحسین

حضرت علی علیه السلام در حکمت 16 فرموده اند:

امور،تسليم تقديرها است تا آنجا كه گاه مرك انسان در تدبير وهوشيارى او است.

[منتظر]

بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت علی علیه السلام در حکمت 110 می فرمایند:
فرمان خدا را به پا ندارد، جز آن کس که در اجرای حق مدارا نکند، سازشکار نباشد، و پیرو آرزو ها نگردد.

[مشکات]

امام علی (علیه السلام):

اگر برادرت از تو گسست، تو خود را به او پيوند ده،
و اگر از تو دورى كرد با او مهربان باش و به او نزديك شو ...
و اگر گناهى كرد، عذرش را بپذير؛ چندان كه گويى تو غلام او هستى و او مولاى توست.

نهج البلاغة : الكتاب 31

[boshra]

پندی از نهج البلاغه

ای پسر عزیز من!
چهار چیز و چهار چیز را از من داشته باش که با به کار بستن آنها،
هر کاری بکنی به تو زیان نمی رساند:
ارزنده ترین توانگری ها و ثروت ها عقل است.
بزرگترین بی نوایی ها و نیازمندی ها ، حمق و نادانی است
و وحشتناکترین وحشت ها، خودپسندی است
و گرامی ترین شرف ها و بزرگواری ها،خوی و خلق نیکو و پسندیده است.


ای پسرک من!
زنهاراز دوستی با احمق که به راستی او می خواهد به تو سود برسد،
اما به تو زیان وارد می آورد.
زنهار از دوستی با بخیل که او در آن هنگام که بیشتر از هر زمان دیگری
به او احتیاج داری،از تو دوری می کند.
زنهار از دوستی با فاسق و گناه کار که تو را به اندک چیزی می فروشد.
زنهار از دوستی با دروغگو که او همچون سراب است، و با دروغ های خود دور را به

نظر تو نزدیک نشان می دهد، و نزدیک را دور جلوه می دهد.
علی(ع)،حکمت38 نهج البلاغه

[مریم گلی]

بسم الله الرحمن الرحیم.

مولا علی علیه السلام در خطبه173 نهج البلاغه میفرمایند:

مردم!سزاوارترین مردم به حکومت کسی است که:
بدان تواناتر باشد و در آن به فرمان خدا داناتر.
اگر فتنه جویی فتنه آغازد،از او خواهند تا با جمع مسلمانان بسازد و اگر سرباز زد،با او بستیزند.

[مریم گلی]

بسم الله الرحمن الرحیم.
مولا علی علیه السلام در خطبه138نهج البلاغه در مورد ظهور حضرت مهدی«عج» میفرمایند:

او هواى نفس را به هدايت و رهنمود الهى بر مى گرداند ، آن هنگام كه مردم هدايت الهى را به خواسته هاى نفسانى بر گردانده اند. آنگاه كه مردم قرآن را تفسير به رأى كنند او آراء و نظريات را به قرآن گرايش دهد.