سوالات شما

[boshra]

(۱۱ بهمن ۱۳۸۹ ۰۵:۱۴ عصر)منتظر نوشته:  سلام
من هم این مدلیش رو هم دیدم هم شنیدم حالا یکی جواب بده البته جناب بشرا چند وقتیه که پیداشون نیست.

سلام ؛
ما دیدیم هر سوالی مطرح می کنیم کسی نیست جوابش و بده . همیشه پاسخ می شنویم ایام امتحانات دوستان هست و فرصت چندانی جهت سر زدن به تالار ندارند . حتی یک بارهم خودتان بسیار عصبانی شدید. با خودمان گفتیم الان بهترین فرصت برای سفر است بنابراین با اجازه همگی مشرف شد یم به حرم امام رضا علیه السلام . جای همه شما خالی بود و یاد همه شما هم کردیم .ا لانم برگشتیم در خدمت شما هستم .هر سوالی دارید بپرسید بتوانم پاسخ می دهم . البته بضاعت علمی من اندک است و در برابر شما تلمذ می کنم.

---

(۱۱ بهمن ۱۳۸۹ ۰۳:۱۹ عصر)هُدهُد صبا نوشته:  ممنون جناب بشرا.
سوال؟
من در احاديث و قرآن خوانده ام كه بايد به پدر و مادر احترام گذاشت.
حال ميخوام بدونم آيا خدا به احترام آنها به فرزند هم تاكيدي داشته؟
زيرا يكي از دوستانتان بسيار تلاش ميكند با آنان مهربان باشد اما آنها بسيار رفتارشان نادرست است. چه كند؟

سلام علیکم ؛
[b] همانطوری که شما فرمودید خداوند در قران می فرماید : ( وبرا بوالدیه احسانا [/b]: یعنی به والدین خود احسان کنید . )
احسان رابطه یک طرفه هست یعنی چه فرزند مورد لطف والدین قرار گیرد چه نگیرد مکلف به نیکی کردن به والدین خود می باشد و این امر رابطه طرفینی نیست.
اگرچه از مجموع آیات قرآن می توان به عنایت والدین به فرزندان پی برد اما چون به طور متعارف والدین نسبت به فرزندان خویش که ثمره زندگیشان می باشند مهربانی و ملاطفت دارند در این خصوص در آیات قرآن اشاره صریحی وجود ندارد.
در بعضی از آیات قرآن به نکات تربیتی فرزندان اشاره شده است ( والبلد طیب یخرج نباته والذی خبث لا یخرج الا نکدا ) و یا اشاره ای که در داستان حضرت ابراهیم دارد که آن حضرت در ارشاد عمویش به خداپرستی وی را با واژه اب مورد خطاب قرار می داده است .

در روایت اسلامی به دفعات در خصوص حقوق فرزندان سخن به میان آمده است مثلا گفته شده نام نیکو برای آنان انتخاب نمایید
و یا آمده است فرزندانتان را گرامی بدارید .
امام سجاد علیه السلام نیز در رساله حقوق خود در این خصوص می فرمایند :

" حق فرزند تو آنست که بدانی او از توست و در این جهان در نیک و بد خویش وابسته توست و با تو نسبت به پرورش دادن خوب و راهنمایی کردن او به راه پروردگارش و یاری رساندن به او در اطاعت خداوند هم درباره خودت و هم حق او مسئول هستی و بر اساس این مسئولیت پاداش میگیری و کیفر میبینی پس در کار فرزند همچون کسی عمل کن که کارش را در این دنیا به حسن اثر خویش آراسته میکند و تو به سبب حسن رابطه میان خود و او و سرپرستی خوبی که از او کرده ای و نتیجه الهی که از او گرفته ای نزد پروردگار خویش معذور باشی و قوتی نیست مگر قوت خداوند متعال. "