گوشه ‏اى از اخلاق عظيم پيامبر حضرت محمد رسول الله(ص)

[کبوتر حرم]

سلام

مقدمتاً عرض کنم که قصد بنده آماده سازی و سیر صعودی از مشهدالرضا به مسجد النبی نبود...
گرچه آرزوی دیدن مسجد النبی و مکه ی معظمه برای ما داره تبدیل به یه عقده ی بزرگ میشه، اما

اغنیا مکه روند و فقرا سوی تو آیند ***** جان به قربان تو که حج فقرایی

دل ما بد جوری به پنجره ولاد گره خورده...


راستی یه سوال؟
تا حالا به این موضوع فکر کردید که چرا عبادتی چون نماز رو باید هر روز انجام داد؟
یا باید هر سال یک ماه روزه گرفت؟
اما سفر حج با تمام بار معنوی و سیاسی و اجتماعی که داره فقط 1 بار در طول عمر بر شخص متمکن واجب میشه؟

چون یک بار سفر حج چنان آثار خودسازی در فرد ایجاد می کنه که برای تمام عمرش کافیه...
خوب بهتر نیست یک سفری که اینچنین در فرد تاثیر می زاره در دوران جوانی اتفاق بیفته؟
اگر قراره کسی با این سفر راه خودش رو پیدا کنه بهتر نیست در جوانی باشه تا یک عمر خوب زندگی کنه؟

در جوانی پاک زیستن شیوه ی پیغمبریست ***** ور نه هر گبری به پیری می شود پرهیزکار

دیگه اینکه خداوند شرط وجوب این سفر رو تمکین مالی قرار دادند، نه پاکی و طهارت...
خیلی معذرت می خوام که ان مثال رو می زنم، بلا تشبیه عرض می کنم:

شما فرض کنید شخصی که از سفر اومده و گرد و غبار راه بر تنش نشسته از رفتن به حمام خودداری کند و توجیهش هم این باشه که"حمام جای خیلی تمیزی است،تمام سرامیک هایش سفید و پاک است، هر کسی که از آنجا میاید بیرون تمیز و پاک است،آنجا جای من نیست، ابتدا باید خوب تمیز شوم بعداً بروم..."
غافل از اینکه حمام اصلاً جای افراد آلوده است، حمام نروی چطور می توانی تمیز شوی؟؟
مطمئن باش هزار سال هم به امید تمیز شدن نروی حمام که روزی تمیز شدی بری این اتفاق نمی افته...

من فکر می کنم مکه و مدینه بیشتر از اینکه جای افراد پاک باشه؛ جای پاک شدن افراده...
وگرنه بنده های مخلص و پاک خدا که برن مکه یا نرن قلبشون جایگاه عرش خداست....

به کعبه گفتم تو از خاکی من از خاکم چرا باید به دورت من بگردم
ندا آمد تو با پا آمدی باید بگردی برو با دل بیا تا من بگردم