هوای نفس

[کبوتر حرم]

مبارزه با نفس باید «قهرمانانه» باشد نه «منفعلانه»

مبارزه قهرمانانه: ما در زندگیمان باید مبارزه با هوای نفس را انجام دهیم، پس بیائید قهرمانانه مبارزه با نفس کنیم نه منفعلانه. قهرمانه مبارزه کردن یعنی مبارزه با نفس را شیوۀ زندگی خود قرار دهیم. مانند یک سرگرمی نگاه کنیم و لذت ببریم. یک برنامه مدوّن برای مبارزه با آن مشخص کرده و در برنامه‌ریزی روزانه خود آن را لحاظ کنیم. مثل نماز اول وقت، سحرخیزی، هرزگی نکردن در گفتن و خوردن و آشامیدن و در همه این کارها مبارزه با نفس را پیشه خود قرار دهیم.

مبارزه منفعلانه: یعنی انسان در ابتدا تا جایی که امکان دارد، مدام برای رسیدن به هواهای نفسانی خود و برای از دست ندادن فرصت‌های هوای نفس نقشه می‌کشد تا شاید مجبور نشود با هوای‌نفسش مبارزه کند، امّا آخرش به هوا و هوس‌هایش نمی‌رسد(ویژگی دنیا این است). حالا که به خواسته‌هایش نرسیده، مبارزه می‌کند تا با «نداشتن»، کنار بیاید. امّا بعدش هم مدام حسرت و غصۀ فرصت‌های از دست‌رفته را می‌خورد و دچار حسادت می‌شود. (اوّلش می‌خواست مبارزه نکند، امّا بالاخره آخرش به مبارزه افتاد). این جور مبارزه، نه تنها هیچ لذتی ندارد، آرامش انسان را هم سلب می‌کند. تو که آخرش باید مبارزه بکنی، بیا از مبارزه‌ات لذت ببر: قهرمانانه مبارزه کن، نه منفعلانه.