من و امام رضا علیه السلام

[Entezar]

سلام خدمت شما آشنای غریب گرامی.و ممنون بابت الطاف بی پایان شما...
اینکه میگن حرف حرف میاره واقعا درسته.جای شما خالی 5 سال پیش که به سفر مشهد رفتیم تصمیم گرفتیم با اتوبوس بریم.
یه اتفاق عادی هستش که بین راه معمولا اتوبوس ها برای ناهار یا شام نگه میدارند.ساعت 1 بعد از ظهر بود که واسه ناهار وایسادیم.
یه خانم بارداری هم با همسرش با ما همسفر بود.غذای رستوران فقط کباب بود و این بنده خدا ویار فسنجون کرده بود.
همسر ایشون گفت من هرچقدر هزینش باشه میدم اگه میشه برای من فسنجون درست کنید.
رستوران دار گفت اصلا به هیچ عنوانی ما نمیتونیم نه وسیله داریم نه وقتشو واسه تهیه یه پرس غذا.
تو همین حال و احوال یه پیر مردی اومد زد رو شونه این آقا.
گفت شما آقا مهدی هستی؟
مرد که جا خورده بود گفت آره.امرتون؟
گفت خانمتونم هوس فسنجون کرده درسته؟
مرد تعجبش بیشتر شد گفت شما از کجاااااااااااااااااااااااا میدونیییییییییییییید؟
گفت خواهش میکنم همراه من بیاین.خلاصه رفتند دنبال پیرمرد.
از اینجا به بعدش از زبون آقا مهدی هستش:
میگفت رفتیم خونشون دیدم چه بوی فسنجونییییییییییییییییییی میاد.میگفت گرد تا گرد صورتم و اشک گرفت که کاش از امام رضا یه چیز دیگه میخواستم.
میگفت از پیرمرد پرسیدم چیه داستان؟گفت دیشب امام رضا اومد به خوابم.گفت خانمت فسنجونای خوبی درست میکنه.زائر من فردا میاد تو این ساعت برو تو اون رستوران اسمشم آقا مهدی.دوست ندارم زائر راه من سختی بکشه تو راه من...
هردوتا زن و مرد غرق اشک شده بودند.
کرامات امام رضا واقعا بی پایان است و بس...
من دیگه حرفی ندارم اما پیش امام رضا دست خالی برگشتن از جفای خودمونه.
ما هم دعا کنید دوستان.
التماس دعا