راز ماندگاری

[zeinab]

((به نام خدا))
زنی که چادر مشکی همیشه برسر داشت
شکسته،از لبه ی سنگ قبر سر برداشت

نگاه دوخت به باران،به رنج نامه ی ابر
وابر های دبش ترک برداشت

طنین هق هق ابری سیاه پوش شکست
فضای خاطره از بس که بغض در بر داشت

هنوز ،کهنه پلاکی که کاشته شده بود
هزار نقطه ی تردید جای باور داشت

دوباره قلب خودش را مرور کرد،هنوز
به مرد گمشده اش عشق صد برابرداشت

سکانس آخر این ماجرا زنی که گریست
به روی شانه ی مردی در آخرین برداشت
(از حسن سلطانی)