بخش هایی از زندگانی حضرت زهرا س

[safirashgh]

مردم از گریه حسن و حسین علیهما السّلام گریه می کردند
روایت شده در مرگ زهرا علیها السّلام اهل مدینه یک صدا به ناله در آمدند و زنهای بنی هاشم به خانۀ فاطمه علیها السّلام آمده و همه با هم ناله و زاری کردند آنگونه که نزدیک بود از صدای شیون آنها مدینه به لرزه در آید در آن حال می گفتند:
یا سیّدتاه، یا بنت رسول الله
ای بانوی بزرگوار! ای دختر رسول خدا!

مردم مدینه پیاپی به حضور علی علیه السّلام می آمدند، آن حضرت نشسته بود و حسن و حسین علیهما السّلام در پیش روی او گریه می کردند، مردم از گریه حسن و حسین علیهما السّلام به گریه افتادند.
امّ کلثوم در حالی که نقاب برچهره و چادر بر سر افکنده بود و دامنش به زمین کشیده می شد و گریه او را بی تاب کرده بود از خانه بیرون آمد و فریاد زد:
" یا اَبتاه یا رسول الله الان حقاً فقد ناک لا لقاءَ بعدهُ ابداً "
ای بابا ای رسول خدا، براستی که امروز ما تو را از دست دادیم که بعد از آن هیچ گاه به دیدار تو نائل نمی شویم.1


ای آنکه بر صحیفه حق پشت پا زدی
بر هم بساط شادی آل عبا زدی
روزی که دادگاه عدالت به پا شود
آگه شوی که تیر جفا را خطا زدی
می پرسد از تو مهدی ما با چه جرئتی
آتش به درب خانه شیر خدا زدی
دستت بریده باد که با بودن حسین
سیلی به روی مادر ما از جفا زدی
پهلوی او شکستی و زین ماتم بزرگ
خنجر به پشت ختم رسل از قفا زدی
ژولیده شو خموش کز این شعر سوزناک
آتش به تار پود همۀ ما سوا زدی
(ژولیده)

________________________________________
1- بیت الاحزان: ص251