فاطمیه

[safirashgh]

فاطمیه



فـاطمـیـه مـاه درد و ابـتلاســـت فــــاطمـیـه مــادر صد کربـلاسـت

فـاطمـیه اشـکـها خـون میشــود فــــاطـمیـه عـقل،مـجـنون میـشود

فـاطمـیـه بـاغــبان افســرده بـود یــک گــلستان لاله اش پژمرده بود

فـــاطمیـه صــد نیستان لاله است مــــاه رخـــسـار کــبـود لالــه است

فـاطـمیه فصــل شور شیعه است قــصه سنـــگ صــبور شـیعه است

مــــاه درد و آـتش و دیوار و در ســوزش پــروانــه از پــا تـا به سر

مــــاه خــونین گشتن دیوار و در خـــون ســیــنه خـون دل خون جگر

غـــــم بــدلها جای خود وا میکند غــصـه هــم در ســیــنـه ماوا میکند

فــاطمیه شرح غم های علی است گــور عــشــق و آرزوهای علی است

قـلــب حیدر لاله زار حسرت است سـهــم او تنهایی است و غربت است

فــــاطــمیه چیست؟رخساری کبود از جـــفای خــصــم بـی شرم و عنود

فــــاطمـیه حرمت عصمت شکست تــــازیــانــه بـر تــن زهــرا نــشـست

فـــــاطمیه میخ در خون گریه کرد کوه وصحرادشت وهامون گریه کرد

فـــــاطــمیه بر رخی سیلی نشست شــــیـشه عــــمر علی،زهرا شکست

فـــــاطمیه فصل غم پروردن است جســــــتجو از قبر مخفی کردن است

مـــاه تشیــیع جنازه در شب است مــــــاه اشــــک بی امان زینب است

فـــاطمیه قـــلب هر شیعه شکست گــرد غم بر چهره مــــــهدی نشست

قـصه کوته سینه ام را غــم گرفت شــــــادمانی در دلـــم ماتــــــم گرفت

قــصه کـوته اشک غم سیلاب شد قـــلــــب مــــــولا قطره قطره آب شد

کـــلـک خـونبار از نوشتن باز ماند مـــــــرغ دل در ســـینه از پرواز ماند