فاطمیه

[هُدهُد صبا]

در کنار قبرت ببین در اعتکافم
کعبه هستی و من گردتو در طوافم
از غمت برآید زسینه آه سردم
بی تو من که دیگر امیر کوچه گردم
کی رود زیادم غم تو که ای مانده بین کوچه ها
از غمت کس خبر نداره زه داغت ای مانده در کوچه ها
کی رود زیادم که زینب دست تورا گرفته بود
یاس نیلوفری کی مرا میبری
وای ازین غم جدایی
ای گل جوان آتش زدی به جانم
ای پرستوی من رفتی زه آشیانم
ای همه وجودم مرو زه لانه ی من
در غمت خمیدم امیدم
رفیق به خفته زیر گل
ای فرشته رویت چگویم
چه کرده غم هایش به دل
مرتضی، زدوری صبوری، ندارم و بریده ام
یاد روی ماهت ستاره بریزد از دو دیده ام