فاطمیه

[safirashgh]

بسم الله الرحمن الرحیم

شیعه اینک گوش کن این قصه را تا که در ادراک اری غصه را

نقطه معراج بیت مرتضی است شاْن این خانه ز بنت مصطفی است
از چه رو نیم سوز گشته این درش تار موی کیست مانده بر درش
از چه این خانه چونان ساکت بود بر گمانم که زمان راکت بود
عالمی تیره که در هم گشته است قامت مولا چرا خم گشته است
کودکان سر در گریبان برده ان گوئیا حتی ملائک مرده اند
چیست این بغض شکسته در گلو استین ها در دهان بی گفتگو
بوی عطر فاطمی پر در فضا اشک جاری از نگاه مرتضی
هق هق اهستهء طفلان و دوش می رسد اه حسین هر دم به گوش
جان به تنگ امد مرا اه ای خدا نیست زهرا مادرم جویم کجا
اب میریزد به دست مرتضی حیدر کرار چه می شوید خدا
از کجا خون اب اینجا جاری است داغ نرگس بر رخ که باقی است
پاسخی امد ز اربابم حسین انچه میبینی تو اینک نور عین
لیک بابا غسل" مادر می دهد شستشوی از پای تا سر می دهد
اشک می ریزد که این بازو کجا از ورم گشته کبود و خم چرا
گوش پاره صورت سرخ و کبود این همه نامردمی ها از چه بود
گفت حسن:زینب ز غم غش کرده او یا اخا جان میدهد دیگر مگو
اه زینب "اشک های مرتضی بین حسینش غرق غم "غرق بلا
غصه و نا گفته های مجتبی انچه دیدست در نگاه مرتضی
اشک و خون جاریست از چم علی دفن یک مادر به غربت در شبی
قصه ام پایان و جان بر لب رسید این همه غم در دو عالم کس ندید
نقطهء اغاز کفر و جاهلی چون نشست در خانه نور حق علی