آخرالزمان ونشانه های ظهور

[هُدهُد صبا]

علائم حتمی ظهور حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف

امام صادق (ع) می فرماید: پنج نشانه (اصلی) قبل از ظهور قائم می باشد:
1- صیحه آسمانی 2- خروج یمانی 3- خسف در سرزمین بیداء 4- خروج سفیانی 5- قتل نفس زكیه
این مورد چون متواتره و زیاد روایت شده نیازی به منبع نداره ولی این هم جزئیات برای کسانی که منبع می خواهند
امام صادق علیه السلام در این مورد فرموده اند : خـمـس قـبل قیام القائم علیه السلام : الیمانی و السفانی و المنادی ینادی من السماء و خسف بالبیداء و قتل النفس ‍ الزکیة .(اکـمال الدین ، صدوق ، ج 2، ص 649، کتاب الغیبه طوسی ، ص 267، با اندک تفاوت در ترتیب علائم پنجگانه و بحارالانوار، ج 52، ص 203)
پیش از قیام مهدی علیه السلام پنج رخداد بزرگ در پیش خواهد بود:
1 ـجنبش ترقی خواهانه مرد یمنی،2 ـ جنبش ارتجاعی سفیانی، 3 ـ ندای روح بخش آسمانی، 4 ـ فرو رفتن زمین، 5 ـ قتل نفس زکیه

امام در ادامه فرمود: قـبـل قـیـام القـائم خـمـس عـلامـات مـحـتـومـات : الیـمـانـی و السـفـیـانـی و الصـیـحـة و قتل النفس الزکیة و الخسف بالبیداء.(اکمال الدین ، ج 2، ص 650 و بحار الانوار، ج 52، ص 204)
پیش از قیام قائم ، پنج علامت و نشانه مهم در پیش خواهد بود: جـنـبـش مـردم تـرقـی خـواه یـمـنـی، جـنـبـش ارتـجـاعـی سـفـیـانـی، نـدای آسـمـانـی، قتل نفس زکیه و فرو رفتن زمین.

و نیز فرمود: النداء المحتوم و السفیانی من المحتوم و خسف البیداء من المحتوم و الیمانی من المحتوم و قتل الفنس الزکیه من المحتوم .(کتاب الغیبه نعمانی ، ص 252 و 257، و بحارالانوار، ج 52، ص 233)
نـدای آسـمـانـی بـه هـنگامه قیام قائم ، جنبش ارتجاعی سفیانی ، جنبش مترقی مرد یمنی ، فرو رفتن زمین و دیگر، کشته شدن نفس زکیه ، این پنج نشانه ، از علایم قطعی ظهورند.

خروج سفیانی

واولین آنها خروج سفیانی است که هرگز پس از رخ دادن آن فرج به تاخیر نمیفته
و حتی اینگونه داریم که حضرت ولی عصرعجل الله در نامه خود به آخرین نایب خود به نام علی بن محمد سیمری تصریح کرده اند كه هر كس پیش از وقوع صیحه و خروج سفیانی ادعای مشاهده حضرت صاحب را كند، دروغگو است
از این روایت این نکته هم برمی آید که ظهور حضرت در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان واقع می شود ولی قیام ایشان همانظور که میدانید در روز عاشورا رخ می دهد این فاصله زمانی دقیقا سه ماه هفده روز می شود و دو نشانه از علائم حتمی یعنی خسف بیدا و قتل نفس زکیه در این بین رخ می دهد. (در نتیجه قتل نفس ‏زكیه و خسف بیدا، از علامات ظهور به معناى اخص كلمه نمى‏باشند، ‏بلكه علامت خروج و قیام جهانى آن حضرت مى‏باشند)
نام سفیانى عثمان بن عنبسه مى‏ باشد (شیخ صدوق، كمال‏ الدین، ج 2، ص 651؛ راوندى، الخرائج والجرائح، ج 3، ص1150) ولی احادیث زیادی که نام های دیگری برای خودش و پدرش نقل شده باشد وجود دارد.
تبارش نیز همانطور که از نامی که در روایات به او داده شده بر می آید از تبار ابوسفیان و بنی امیه است هرچند در این که از کدام فرزند ابوسفیان است روایات متعدد است
شیخ صدوق با سند صحیح از امام صادق‏ علیه السلام روایت كرده كه فرمود: اِنَّكَ لَوْ رَأَیتَ السُّفیانی لَرَأیت أَخْبَث النّاسِ، أَشْقر، أَحْمَر، أَزْرَق؛ تو اگر سفیانى را ببینى، پلیدترین انسان ‏ها را دیده‏ اى. او بور، سرخ‏ روى و زاغ‏ چشم است.(شیخ صدوق، كمال ‏الدین، ج 2، ص 651، ب 57، ح 10)
امیرمؤمنان‏ علیه السلام درباره سفیانی مى‏ فرماید: یَخرُج ابْنُ اكِلةِ الاَكبادِ مِنَ الوادى الیابِس، وَهُوَ رَجُلٌ رَبْعةٌ، وَحْشُ الوَجهِ، ضَخْمُ الهامَةِ، بِوَجْههِ اَثرُ الجُدْرى، اِذا رَأیتهُ حَسِبْتهُ اَعْور؛ پسر هند جگر خواره از وادى یابس خروج مى‏ كند، او مردى میان بالا، با چهره ‏اى وحشتناك، سر ستبر و آبله ‏روى مى‏ باشد. هنگامى كه او را ببینى او را یك‏ چشم مى‏پندارى.(شیخ طوسى، كمال ‏الدین، ج 2، ص 651؛ طبرسى، اعلام الورى، ج 2، ص 282؛ نیلى، منتخب الأنوار المضیئة، ص 28)
امام صادق‏ علیه السلام مى‏فرماید: یَقولُ: یا رَبِّ ثارى ثارى، ثُمّ‏النَّار. وَقَد بَلغ مِن خُبْثهِ اَنَّه یَدْفنُ اُمَّ وَلَدٍ لَهُ وَهِىَ حَیَّة، مَخافَةَ اَن تَدُلُّ عَلیه؛ سفیانى گوید: خدایا انتقام، انتقام، سپس دوزخ. او به قدرى خبیث است كه مادر بچه‏اش را زنده‏ بگور مى‏كند، از ترس اینكه مخفیگاهش را نشان بدهد.(شیخ صدوق، كمال‏الدین، ج 2، ص 651، ب 57، ح 10)
امیرمؤمنان ‏علیه السلام به هنگام شمارش كارنامه سیاه سپاه سفیانى مى‏فرماید: 70000 نفر را در بغداد مى‏كشند و شكم 300 زن را مى‏شكافند!!(سلمى، عقد الدرر، ص 92)
در حدیثی آمده است که خروج او در ماه رجب خواهد بود. البته از جمع‏بندى احادیث مربوط به سفیانى استفاده مى‏شود كه سفیانى در ماه رجب خروج مى‏كند، حدود شش ماه مى‏جنگد، در اواخر محرم به قدرت مى‏رسد، و دقیقاً هشت ماه بعد حضرت بقیةاللَّه ظهور مى‏نماید. بدین‏ترتیب منظور از رجب، رجبِ سال قبل از ظهور مى‏باشد، نه رجب سال ظهور.البته احادیث دیگری هم داریم که خروج سفیانی را شش ماه قبل از ظهور گفته اند. ولی جمع بندی که آوردیم که از سایت تبیان هم برش داشتم فکر میکنم صحیح تر باشد.
این را هم بگویم چون برای خودم جالب است احادیث در مورد سفیانی بسیار است. و اصولا راجع به افراد بد و شرور توضیحات بیشتری نسبت به افراد خوب و صالح در آخر الزمان داریم البته تا اونجا که من میدونم

خروج یمانی

درباره خروج یمانی داریم که
امام صادق(ع) فرمودند:
خروج این سه تن، خراسانی، سفیانی و یمنی در یك سال ویك ماه ویك روز اتفاق می افتد و درفش یمنی از همه هدایت كننده تر است، زیرا كه دعوت به حق می كند. (فضل‏ بن شاذان، اثبات ‏الرجعة - محظوط - مختصر اثبات‏ الرجعة، تراثنا، ص 216، ح 17، خاتون آبادى، كشف الحق، ص 173، ح 29)
حدیث گفته شده از جهت صحت و سلامت بسیار معتبر است.
احادیث دیگری هم داریم که زمان خروج یمانی را قبل از خروج سفیانی میدانند ولی آنچه مسلم است هردو با هم و با تمثیل معصوم همانند دو اسب مسابقه وارد کوفه می شوند.
پرچم یمانی سفید می باشد (فضل‏ بن شاذان، اثبات ‏الرجعة - محظوط -؛ تراثنا، ش 15، ص 215، ح 16؛ میر لوحى، كفایة المهتدى، ص 262؛ خاتون‏ آبادى، كشف الحق، ص 169)
حدیثی صحیح از امام صادق علیه السلام داریم که نسب یمانی به زید بن علی علیه السلام بن حسین علیه السلام بن علی علیه السلام بن ابی طالب میرسد.(سید ابن طاووس، فلاح السائل، ص 171؛ علامه مجلسى، بحارالأنوار، ج 86، ص 62)
نام او در روایات نیامده و فقط سطیح کاهن نام او را حسن و یا حسین گفته است که علی رغم شخصیت ایشان و توجهات محدثین به سخنانش، نمی توان آن را کاملا درست و حجت دانست. (حافظ برسى، مشارق انوار الیقین، ص 247؛ علامه مجلسى، بحارالأنوار، ج 51، ص 163؛ كاظمى، بشارة الاسلام، ص 254)
یمانی و یارانش در میان رکن و مقام با حضرت صاحب عجل الله بیعت می کنند.(سید ابن طاووس، التشریف بالمنن ص 281، ب 70، ح 407)
در روایات احادیث بسیاری مربوط به جنگ میان یمانی و سفیانی آمده است.
روایات می گوید یمنی که در شماری از احادیث از او به عنوان اَمیرُ الْعُصَب یعنى فرمانده گروهان تعبیر شده در پی نبرد سفیانی با وی وارد عراق می شود. نیروهای یمنی و ایرانی جهت رویارویی با سفیانی وارد عمل می شوند واز روایات چنین ظاهر میشود كه نقش نیروهای یمن در نبرد سفیانی نقش پشتیبانی از نیروهای ایرانی است، زیرا از لحن اخبار چنین فهمیده می شودكه طرف درگیر با سفیانی، مردم مشرق زمین یعنی یاران خراسانی وشعیب هستند، وگویا یمنی ها پس از یاری رساندنِ به آنان به یمن باز می گردند. اما در منطقه خلیج، علاوه بر حجاز یمنی ها نقش اساسی خواهند داشت، گر چه روایات، آن را خاطر نشان نساخته اند ولی به طور طبیعی با توجه به روند حوادث ظهور وجغرافیای منطقه، بایستی فرمانروایی یمن و حجاز وكشورهای حوزه خلیج در دست نیروهای یمن، پیرو حضرت مهدی(ع) قرار گیرد.
بنابر روایات انقلاب یمنی به نهضت ظهور امام(ع) نزدیك تر است تا انقلاب زمینه ساز ایرانیان، حتی اگر فرض كنیم یمنی قبل از سفیانی قیام می كند یا آن كه یمنی دیگری زمینه ساز یمنی موعود می باشد. در پاره ای روایات سخن از درفش یمنی به میان آمده كه از همه درفش ها هدایت كننده تر است زیرا كه دعوت به حق می كند. (کتاب الغیبه نعمانی ص 63 1 بحا رالانوار ج52 ص 75) احتمالات بسیاری درباره هدایت كننده تر بودن درفش یمنی داده اند، اما پسندیده این است كه درفش یمنی اگر هدایت گری بیشتری دارد به این دلیل است كه مستقیما از رهنمودهای حضرت مهدی(ع) برخوردار می گردد. همچنین یمنی به دیدار حضرتش نائل می شود و كسب شناخت و رهنمود می كند. مؤید این امر هم روایات مربوط به انقلاب یمنی هاست كه رهبر انقلاب یمن، یعنی شخص یمنی را می ستاید وبا این عبارات توصیف می نماید: به سوی حق هدایت می كند و شما را به سوی صاحبتان می خواند واین كه برای هیچ مسلمانی سرپیچی از آن جایز نیست وكسی كه چنین كند اهل آتش خواهد بود، اما انقلاب زمینه ساز ایرانیان، در روایات آن بیش از ستایش رهبران آن، ستایش از عموم گردیده است.
همین که قیام خراسانی از علائم حتمی نیست خود جای تامل دارد!!!

البته بنا بر روایتی صحیح و معتبر هم سفیانی و هم پسرش توسط یمانی به هلاکت می رسند. (فضل‏بن شاذان، اثبات‏الرجعة - محظوط - مختصر اثبات‏الرجعة، تراثنا، ش 15، ص 215، ح 16؛ میر لوحى، كفایة المهتدى، ص 262؛ خاتون آبادى، كشف الحق، ص 169) که می تواند با جمع بندی بالای ما که یمانی را پشتیبان خراسانی می داند با هم جمع شود و ناسخ یکدیگر نباشد.

صیحه آسمانی

امام باقر علیه السّلام در باره صیحه آسمانی می فرمایند: "منادی آسمانی در اوّل صبح بانگ بر می آورد: ای مردمان! آگاه باشید که حق با علی و شیعیان اوست. شیطان که نفرین خدا بر او باد، در آخر همان روز بانگ بر می آورد: حق با سفیانی و پیروان اوست."(کمال الدّین شیخ صدوق، ج2: ص652* الارشاد شیخ مفید، ص 38* کتاب الغیبه شیخ طوسی، ص266-267* اثبات الهداه حرّعاملی، ج729* بحار الانوار، ج52: ص206* منتخب الاثر صافی، ص457.)
صیحه آسمانی طیق روایات در شب جمعه بعد از نماز صبح، بیست و سوم از ماه مبارک رمضان اتفاق میفتد (کتاب الغیبه نعمانی، ص253* کتاب الغیبه شیخ طوسی، ص274* بحار الانوار علامه مجلسی، ج52: ص230و 234و 290و 348و 354* منتخب الاثر صافی، ص434و 448و 449)
رخدادن صیحه آسمانی به مثابه ظهور حضرت حجت عجل الله می باشد.

خسف بیدا

خسف در سرزمین بیدا مربوط میشود به فرو رفتن سپاه سفیانی در زمین بیدا میان مدینه و مکه
پس از این واقعه از سپاه سفیانی دو نفر زنده می مانند ولی سرهای این دو به پشت برمی گردد.
در این باره در قرآن کریم اینگونه آمده است
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ أُوتُوا الْكِتَابَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقاً لِمَا مَعَكُم مِن قَبْلِ أَن نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا» (اگر اشتباه نکنم آیه 47 سوره مباركه نساء است)؛ اى كسانى كه كتاب داده شده‏اید، به آنچه فرو فرستادیم درحالیكه تصدیق كننده كتابى است كه با شماست، ایمان بیاورید، پیش از آنكه بر چهره‏ هایى بزنیم و آنها را به پشت سر بر گردانیم.
امام باقر علیه السلام در تاویل این حدیث خسف بیدا را ذکر می فرمایند و باقیماندگان این حادثه را 3 نفر از قبیله بنی کلب می شمرند
در جای دیگری پیامبر اکرم صلی الله خسف بیدا را تاویل آیه 51 سوره سبا می دانند و می فرمایند تنها دو نفر از آنها میمانند كه یكى بشیر و دیگرى نذیر است و آن دو از قبیله جهینه مى‏باشند.

یکی بشیر است و دیگری نذیر
نذیر به سمت سفیانی می رود تا خبر خسف را به او بدهد
و بشیر به سمت حضرت قائم عجل الله می رود تا بشارت خسف سپاه سفیانی را به حضرت بدهد
در کنار کعبه خبر خسف سپاه سفیانی را به امام عجل الله می دهد
بشیر به دست مبارک امام هدایت می شود و شفا می یابد
و اگر اشتباه نکنم نذیر پس از خبر دادن به سفیانی به هلاکت می رسد.
در احادیث آمده است تعداد سپاهیان خسف شده سفیانی در این مکان هفتاد هزار نفر است.(سلمى، عقد الدرر، ص 79 - 76)
این را هم بگویم لشكر سفیانى قبل از خسف بیدا، مدینه را ویران مى‏كنند، شدیدتر از داستان حَرَّه.
در مورد واقعه حره این را شاید نشنیده باشید که مورخان از نقل جزئیات این واقعه حتی الامکان خودداری کرده اند!!! آنقدر که این فاجعه شرم آور بوده است.
در مورد زمان این واقعه موردی من ندیده ام یا اگر هم دیده ام فراموشم شده و فقط با توجه به این که سفیانی لشکر خود را برای مقابله با حضرت حجت عجل الله به سوی حجاز می فرستد بر می آید که حتما بعد از ظهور حضرت باشد ولی این که قبل از قیام است و یا بعد با اینکه یه کمی شک برانگیزه ولی چون از علائم حتمی فرج می باشد حدس من قبل از قیام حضرت عجل الله تعالی فرجه الشریف است.

در روایات دیگری داریم که سال ظهور پر است از زلزله های مداوم در شهرهای مختلف جهان در شرق و بغداد و شامات و ری (تهران) و بصره و ...
من در حال حاضر زلزله ژاپن را هم از علائم ظهور میدانم!!!

قتل نفس زکیه

آخرین مورد از نشانه های حتمی ظهور که احتمالا در ترتیب زمانی هم آخرین مورد می باشد قتل نفس زکیه ما بین رکن و مقام است که فاصله آن تا قیام آقا امام زمان عجل الله بیشتر از پانزده شبانه روز نمی باشد و هرگز امر قیام پس از آن به تاخیر نمیفتد.

البته در حدیثی هم مکان آن را ظهر الکوفه و یا نجف الکوفه نقل کرده اند که حدس من این است که انحرافی باشد و مربوط به چند بزرگی که در آن جا به قتل رسیده اند باشد!!! اما هر دو حدیث از جهت دلالت قوی است و حتی این احتمال را در ذهن ها به وجود می آورد که نفس زکیه بیش از یک تن باشد!!!
توضیح این که احادیثی که مکان شهادت نفس زکیه را بین رکن و مقام مطرح کرده اند نفس زکیه را به صورت معرفه و "النفس الزکیه" نام بردند که احتمالا دلالت بر یک شخص خاص دارد و احادیث دیگر به صورت نکره بردند که میتواند هر شخص پاک و صالحی باشد که فکر می کنم از حیطه نشانه های حتمی خارج می شود! علامه کورانی که از او دامن می زنید هم آیت الله سید محمد باقر صدر را نفس زکیه می داند و البته بعد از شهادت آیت الله سید محمد باقر حکیم به دلیل مکان و همچنین تعداد افرادی که با ایشان به شهادت رسیده اند بیشتر شباهت به نفس زکیه دارد چرا که در روایات آمده همراه نفس زکیه 70 نفر از صالحین نیز در پشت کوفه و یا همان نجف کشته خواهند شد.

حدس من این است که از سوی امام مکلف به دعوت به حق و امامت امام عجل الله است ولی امکان این که بر خود این وظیفه را واجب میداند نیز هست
تا مکیان او را ما بین رکن و مقام به شهادت می رسانند. در تاریخ 25 ذی الحجه در سال ظهور!!!
نفس‏ زكیه نامش محمد است. امام صادق‏ علیه السلام در ضمن یك حدیث طولانى ‏مى‏ فرماید: وَ قَتْلُ غُلامٍ مِن آلِ‏ مُحمَّد صلى الله علیه و آله و سلم بَینَ الرُّكنِ وَ المَقام، ‏اِسْمُهُ مُحمد بن مُحمد، وَ لَقَبُهُ النَّفسُ ‏الزَّكیَّة؛ قتل جوانى از آل ‏محمد صلى الله علیه و آله ‏و سلم در میان ركن و مقام كه نامش محمد فرزند محمد، و لقبش نفس ‏زكیه ‏مى ‏باشد. (فضل‏ بن شاذان، اثبات‏الرجعة - محظوط -؛ مختصر اثبات‏الرجعة، تراثنا، ش 15، ص ‏‏217، ح 18؛ میرلوحى، كفایة المهتدى، ص 280؛ خاتون آبادى، كشف الحق، ص ‏‏182، ح 30.‏‎)‏‎ ‎
این حدیث را فضل‏بن شاذان فقط با دو واسطه نقل كرده كه هر دو در حد اعلاى وثاقت ‏مى‏باشند.این دو واسطه عبارتند از:‏‎ ‎
صفوان بن یحیى، براى وثاقتش ر.ك: نجاشى، الرجال، ص 197، رقم 524؛ شیخ ‏طوسى، الرجال، ص 352؛ همو، اختیار معرفة الرجال، ص 502، رقم 963.‏‎ ‎
محمد بن حمران، براى وثاقتش ر.ك: نجاشى، الرجال، ص 359، رقم 965.‏‎
احادیث آمده از نظر صحت در درجه بالایی قرار دارند ولی احادیث دیگری هم داریم که نفس زکیه نام پدرش حسن است.

جالب است بدانیم ما در تاریخ چندین نفس زکیه دیگر هم داریم
در زمان امام صادق علیه السلام شخصی از نوادگان امام حسن علیه السلام به نام محمد بن عبدالله بن حسن بن امام حسن علیه السلام که ادعای مهدویت هم میکند!!! در حالی که امام جعفر صادق علیه السلام به او وهمراهانش که شامل منصور دوانیقی هم می شود می فرمایند شخصی جز صاحب ردای زرد به حکومت نخواهد رسید و آن شخص کسی جز منصور دوانیقی نبوده است. این شخص یعنی محمد بن عبدالله را پس از قیامش به قتل می رسانند. از او در تاریخ با نام محمد نفس زکیه یاد شده است.

حال یک سوال؟
نفس زکیه سیدی است حسنی یا حسینی؟ اهمیت جواب این سوال مربوط به شناسایی اوست ولی بیشتر این تفکر است که سیدی است حسنی ولی احادیثی هم داریم مثلا از امام باقر علیه السلام که در حدیثی طولانی اینگونه می فرمایند: اگر هر چیزى بر شما مشتبه شود؛ هرگز پیمان پیامبر، پرچم ‏پیامبر، سلاح پیامبر، و نفس‏ زكیه‏ اى كه از نسل امام حسین‏ علیه السلام است، بر شما ‏مشتبه نمى‏ شود.( ابو الفرج اصفهانى، مقاتل الطالبین، ص 209.)‏‎
بعضی محققان احادیثی که نفس زکیه را سیدی حسنی می دانند جعلی و درست شده برای همان محمد بن عبدالله که گفته شد می دانند. هرچند فکر نمی کنم زیاد فرقی این میان وجود داشته باشد!!! که نفس زکیه حسنی باشد و یا حسینی!

جمع بندی

خروج سفیانى و خروج یمانى تقریبا همزمان ‏و شش یا هشت ماه قبل از ظهور رخ مى ‏دهد.‏‎ ‎
بانگ آسمانى دقیقاً مقارن با ظهور، شب جمعه، شب بیست و سوم ماه رمضان تحقق ‏مى ‏یابد. خسف بیدا را در اینترنت که می گشتم یک جا یک ماه بعد از ظهور دیدم و یک جا 5 روز بعد از قیام آقا امام زمان عجل الله دیدم ولی دلیل محکمی برایشان پیدا نکردم که البته زمانش شاید زیاد اهمیتی هم نداشته باشد.
قتل نفس ‏زكیه دقیقاً ‏سه ماه و دو روز بعد از ظهور (25 ذیحجه) واقع مى ‏شود.‏‎
نفس‏ زكیه دقیقاً روز 25 ذیحجه، 62 روز بعد از ظهور كشته مى‏ شود و ‏‎ ‎قیام جهانى 15 روز بعد از آن و دقیقاً سه ماه و هفده روز بعد از ظهور، روز شنبه دهم ‏محرم الحرام (روز عاشورا) آغاز مى ‏شود.‏ ‎



این حدیث را هم در پایان می آورم
قبلا هم شنیدم شاید ربطی به بحثمان نداشته باشد ولی ضرر ندارد
از ابی عبدالله (ع) (نمیدانم امام صادق علیه السلام منظور است و یا سید الشهدا علیه السلام) كه فرمودند : اگر در زمین 4 امر انتشار پیدا كرد در مقابل 4 امر دیگر ظاهر میشود :
1: اگر زنا انتشار پیدا كرد زلزله های فراوانی رخ خواهد داد .
2: واگر زكات امام (ع) پرداخت نشود تمام حیوانات از بین میروند .
3: واگر حاكم ستمكاری حكم كند رحمت خدا بر مردم نازل نمیشود .
4: واگر ذمت و غیرت در مردم از بین برود ، مشركین بر مسلمین غلبه خواهند كرد .
( بحار الانوار، ج‏76، ص 21.)

نزدیک باشد که چشم کور جهانیان به روی همچون ماه صاحب الزمان روحی و ارواحنا له الفدا و عجل الله فی فرجه روشن گردد.
یا علی

منبع: http://iemt.blogfa.com/