درس های زندگى/کوتاه

[bala sokhte]

روزی کودکی میخواست به دنیابیاید.
از خدا پرسید: به من گفته اند امروز مرا به زمین می فرستی، اما من چه طور می توانم آن جا زندگی کنم ؟ من خیلی کوچک وناتوانم.
خدا گفت : عزیزم!از میان همه فرشتگانم یکی از آنها را برای تو انتخاب کرده ام.او منتظر توست و از تو مراقبت خواهد کرد .
کودک گفت : اما خدا یا! من در بهشت کاری نمیکنم جز خواندن و خندیدن و همین من را شاد میکند .
خدا گفت : در آن جا فرشتۀ تو برایت آواز خواهد خواند و تو را خواهد خنداند. او تو را شاد خواهد کرد.
کودک گفت : وقتی مردم حرف می زنند، من زبان آنها را نمی فهمم، چه کار کنم؟
خدا گفت : فرشتۀ تو زیبا ترین و شیرین ترین حرف ها را به تو خواهد گفت که تا به حال نشنیده ای. او با صبر و حوصله به تو زبان آنها را یاد خواهد داد.
کودک گفت : خدا یا !وقتی می خواهم با تو صحبت کنم چه کار باید بکنم؟
خدا گفت : فرشتۀ تو دستانت را بالا خواهد برد و دعا کردن را به تو یاد خواهد داد و من صدایت را خواهم شنید.
کودک گفت : شنیدم روی زمین آدم های بد هم زندگی می کنند و کارهای زشت و ناپسند انجام می دهند..
چه کسی از من در برابر آنها دفاع خواهد کرد؟
خدا گفت : فرشتۀ تو از تو دفاع خواهد کرد، حتی اگر جان او به خطر بیفتد. تو از هرچیز دیگری برای او با ارزش تری.
خدا لبخند زد و ادامه داد: فرشته ات به تو یاد میدهد چگونه خوب باشی و خوب زندگی کنی و پاک و منزه به سوی من برگردی و از نگاه به او خواهی دانست که من همیشه با توام.
و آنگاه صداهایی از زمین به آنها رسید و کودک می دانست وقت رفتن رسیده است.
کودک به خدا گفت : خدایا! حالا که باید بروم می توانی اسم فرشته ام را به من بگویی تا او را بشناسم ؟
وخدا گفت : نام واقعیی فرشته ات مهم نیست، تو او را ((مادر)) صدا خواهی کرد...