شعر من

[آشنای غریب]

ﻧﻤﺎﺯﻫﺎی من ﺍﮔﺮ "ﻧﻤﺎﺯ " ﺑﻮﺩ


ﻧﻤﺎﺯﻫﺎی من ﺍﮔﺮ "ﻧﻤﺎﺯ " ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺳﻔﺮ، ﺫﻭﻕ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩم ﺍﺯ ﺷﮑﺴﺘﻪ


ﺷﺪﻧﺶ !


ﻧﻤﺎﺯﻫﺎی من ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﮐﻌﺖ ﺁﺧﺮﺵ ﺍﯾﻦ ﻗﺪﺭ ﮐﯿﻒ ﻧﺪﺍﺷﺖ !


ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎی من ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ،


ﮐﻪ ﺍﻭﻝ ﻭﻗﺖ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪمش، ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ، ﺧﻮﺩ ﺭﺍ


"ﺧﻼﺹ " ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷم...( با شناخت لازم و آمادگی کامل مقابل پروردگارم می ایستادم)


ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻤ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ


ﮐﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﭘﺎﻧﺘﻮﻣﯿﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺁﺩﺭﺱ ﺷﺎﺭﮊﺭ


ﮔﻮﺷﯽ ...


ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯم ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ،


ﮐﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻓﺮﺻﺖ ﻃﻼﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻠﻖ ﺍﯾﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﮑﺮ !!


ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻓﻼﻥ ﻫﻤﮑﺎﺭ !


ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺣﺴﺎﺏ !!


ﻧﻪ


ﻧﻤﺎﺯﻫﺎی من ﻧﻤﺎﺯ " ﻧﯿﺴﺖ


ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ، ﯾﮏ "ﮐﺎﺭﻭﺍﺵ ﻗﻮﯼ " ﻣﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﯽ ﺷﺴﺖ ﺍﺯ ﺩﻟﻤ


ﻫﻤﻪ ﯼ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ، ﻟﮑﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ، ﭘﻠﺸﺘﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ.


ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ، ﻣﯽ ﺷﺪ " ﮐﯿﻤﯿﺎ " ﻭ ﻣﺲ ﻭﺟﻮﺩﻣ ﺭﺍ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﻃﻼ ...


ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯم ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ،


ﻣﯽ ﺷﺪ ﭘﻞ، ﻣﯽ ﺷﺪ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎﻩ، ﻣﯽ ﺷﺪ ﺩﺍﺭﻭ، ﻣﯽ ﺷﺪ


ﻣﺮﻫﻢ، ﻣﯽ ﺷﺪ ﺩﺭﻣﺎﻥ،ﻣﯽ ﺷﺪ ﺷﺎﻩ ﮐﻠﯿﺪ، ﻣﯽ ﺷﺪ ﻣﯿﻌﺎﺩﮔﺎﻩ، ﻣﯽ ﺷﺪ


ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ....


ﺧﺪﺍﯾﺎ ! درهای رحمتت همیشه به روی همه بندگانت باز است و کوتاهی از من است


ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ.


منت گذاری بر من ﻭ آنچنان که دوست داری در محضرت حاضر شوم حاضر نمایی ام


تا چنان نمازی در پیشگاهت بخوانم که جز تو هیچ نبینم و به جز وصلت به چیز دیگری فکر نکنم


نویسنده : ؟ با کمی تغییر و اضافه نمودن کلماتی