شعر من

[mah19]

از نسل ابراهیمی و رفتست ، دوش نبی در زیر پای تو
یک روز میفهمم که چرخیدست ، هفت آسمان زیر عبای تو


ای عشق از آوازه ات سرمست ، باید طوافت کرد چون بودست
راه میان کعبه و مسجد ، از ابتدا تا انتهای تو


من دوست می دارم تو را بسیار ، مثل حدیث ناب ((یوم الدار))
آه ای ((حدیث منزلت)) بگذار ، تا من کنم جان را فدای تو


محتاج محتاجم به تو محتاج ، جای تعجب نیست در معراج
حتی خدا پیش رسول خود ، گفته سخن ها با صدای تو


هم فرق تو هم سینه ی کعبه ، دارد شکافی مشترک یعنی
تو زخم ها خوردی برای او ، او زخم ها خورده برای تو


یادت میاید جای پیغمبر ، در بسترش خوابیدی و او ماند؟!
ای کاش آن شب هم کسی میرفت ، در مسجد کوفه به جای تو


محسن کاویانی