توصیه های مقام معظم رهبری

[هُدهُد صبا]

متن زیر بخشی از فصل اول کتاب انسان 250 ساله است که به صورت خلاصه ارائه می شود.

[highlight=#NaNNaNNaN]
[/highlight]

«سیره نبی اکرم در دوران ده ساله حاکمیت اسلام در مدینه، یکی از درخشانترین – گزافه نیست اگر بگوییم درخشان ترین – دوره های حکومت در طول تاریخ بشری است. باید این دوره کوتاه و پرکار و فوق العاده تأثیرگذار در تاریخ بشر را شناخت. دوره مدینه، فصل دوم دوران بیست وسه ساله رسالت پیغمبر است. سیزده سال درمکه، فصل اول بود – که مقدمه فصل دوم محسوب می شود – و تقریباً ده سال هم دوران مدینه ی پیغمبر است، که دوران شالوده ریزی نظام اسلامی و ساختن یک الگو و نمونه از حاکمیت اسلام برای همه زمان ها و دوران های تاریخ انسان و همه مکان هاست. نظامی که پبغمبر ساخت، شاخص های گوناگونی دارد که در بین آنها هفت شاخص مهمتر و برجسته تر است.

شاخص اول، ایمان و معنویت است. انگیزه و موتور پیش برنده ی حقیقی در نظام نبوی، ایمانی است که از سرچشمه دل و فکر مردم می جوشد و دست و بازو و پا و وجود آنها را درجهت صحیح به حرکت در می آورد. پس شاخص اول، دمیدن و تقویت روح ایمان و معنویت و دادن اعتقاد و اندیشه درست به افراد است، که پیغمبر این را از مکه شروع کرد و در مدینه پرچمش را با قدرت بالا برد.

شاخص دوم، قسط و عدل است. اساس کار بر عدالت و قسط و رساندن هر حقی به حق دار – بدون هیچ ملاحضه - است.

شاخص سوم، علم و معرفت است. در نظام نبوی، پایه همه چیز، دانستن و شناختن و آگاهی و بیداری است. کسی را کورکورانه به سمتی حرکت نمی دهند؛ مردم را با آگاهی و قدرت تشخیص، به نیروی فعال – نه نیروی منفعل بدل می کنند.

شاخص چهارم، صفا و اخوت است. در نظام نبوی، درگیریهای برخاسته از انگیزه های خرافی، شخصی، سودطلبی و منفعت طلبی مغبوض است و با آن مبارزه می شود. فضا فضای صمیمیت و اخوت و برادری و همدلی است.

شاخص پنجم، صلاح اخلاقی و رفتاری است. انسان ها را تزکیه و از مفاسد و رذائل اخلاقی، پیراسته و پاک می کند؛ انسان با اخلاق و مزکی می سازد. تزکیه یکی از آن پایه های اصلی است؛ یعنی پیغمبر روی یکایک افراد، کار تربیتی و انسان سازی می کرد.

شاخص ششم اقتدار و عزت است. جامعه و نظام نبوی، تو سَری خور، وابسته و دنباله رو و دست حاجت به سوی این و آن دراز کن نیست؛ عزیز و مقتدر و تصمیم گیر است؛ صلاح خود را که شناخت، برای تأمین آن تلاش می کند و کار خود را پیش می برد.

شاخص هفتم، کار و حرکت و پیشرفت دائمی است. توقف در نظام نبوی وجود ندارد؛ بطور مرتب، حرکت، کار و پیشرفت است. اتفاق نمی افتد که یک زمان بگویند دیگر تمام شد، حال بنشینیم استراحت کنیم! این وجود ندارد. البته این کار خستگی آور کسل کننده و ملول کننده و به تعب آورنده ای نیست؛ کاری است که به انسان نشاط و نیرو و شوق می دهد.»

[font=verdana, helvetica, sans-serif][highlight=#NaNNaNNaN][b]بیانات معظم له در دومین کنگره جهانی امام رضا - 1365[/b][/highlight][/font]