اشعــــــــار مناسبتی

[hamed]

خديجة الكبري (س)مددي

من آن كنيز خدايم كه يار طاهايم
منم كه مادر امّ الائمه زهرايم[/align][/size][/font]
به افتخار كنيزي مصطفي اين بس
كه من شريك نبي در نشاط و غمهايم[/align][/size][/font]
خداست شاهد حالم كه من چه‏ها ديدم
اگر چه شاد ز يك عمر امتحانهايم[/align][/size][/font]
گهي به شعب ابي طالبم گواه بلا
گهي ستم كش اهل حجاز و بطحايم[/align][/size][/font]
اگر بهشت برين جايگاه شأن من است
براي اينكه به دنيا مطيع مولايم[/align][/size][/font]
ز نيش طعنه نمام‏هاي آل قريش
هنوز وارث درد و بلاست زهرايم[/align][/size][/font]
تمام هستي خود را به عشق بخشيدم
به عشق اينكه به بيت نبي است مأوايم[/align][/size][/font]
ولي چه زود شنيدم پس از من و احمد
حريم عشق بسوزد به دست اعدايم[/align][/size][/font]
ستم به فاطمه‏ام از قديم عادت داشت
از آن زمان كه به دل بود انيس غمهايم[/align][/size][/font]
هميشه فاطمه مي‏گفت از درون با من[/align][/size][/font]كه من يگانه معين تو در بلاهايم[/align][/size][/font]
خدا گواه بسوزم از اين كه در غم و درد[/align][/size][/font]نبود سايه من بر سر تو، اي وايم[/align][/size][/font]
مرا كفن ز بهشت آيد اي خداي حسين
اگر چه مادر آن بي كفن به صحرايم.[/align][/size][/font]