عطـــــــش در معرفي سيد علي قاضي

[کبوتر حرم]

قاضی در میان عرفا تندیس توحید است. ایشان از آنهایی نبودند که کار و هدفشان شفا دادن مردم باشد.
و این به خاطر همان مقام توحیدی و عرفان عبودی اوست.
آری!
کرامت قاضی کور را بینا کردن و بیمار را شفا دادن نبود که کرامتش زنده کردن دلها بود.
او مرده را زنده نمی کرد، بلکه دلهای مرده را حیاتی نو عطا می کرد.
او کور را مداوا نمی کرد ،بلکه چشم دلها را بصیرت می داد.
او گوش کران را درمان نمی کرد، بلکه گوش اهلش را به آوای تسبیح زمین و آسمان شنوا می کرد.

کار او آموختن راه رفتن بر روی آب نبود، بلکه کارش یاد دادن پا گزاردن بر روی منیت بود.
کار او درمان درد ها نبود، بلکه کارش احیای دردی بی درمان بود که:

درد عشق است و جگر سوز دوایی دارد...