درس زندگی از قرآن کریم

[آشنای غریب]

این معامله ی شیرین را امتحان کن و مطمئن باش کسی که میبرد و سود صد در صد خالص نصیبش میشه تویی ، زیرا خداوند به برد و باخت هیچ احتیاجی ندارد ، محال است که تو کاری برای خداوند و به نیت او انجام دهی و بهترین پاسخ را نگیری :
وقتی با خداوند عزیز تعامل کنی، آنکه بُرده است تویی ، زیرا وقتی چیزی را تقدیم خداوند کنی ، یا عین همان را می گیری ، و یا بهتر از آن را.
مادرحضرت موسی (ع) فرزندش را تقدیم خدا می کند، او را به نیل می اندازد و جواب خداوند این است که موسی را در بهترین موقعیت دوباره به مادرش باز می گرداند :

او را به مادرش باز گرداندیم تا روشنی چشمش باشد.

همسر عِمران، نذر می کند تا فرزندی را که در شکم دارد ، تقدیم خدا کند ، و این کار را می کند ، و آن فرزند ، مریم( ع ) می شود و سروَر زنان عالم

و به حضرت ایوب (ع) به پاس صبر و ایمانش هم اهلش به او بازگردانده می شود و هم مثل هر آنچه را که از دست داده بود ، دقت کن ، هم مثل آنها را و هم آنها را و این پاداشی مضاعف است :
وَ آتَیناهُ اَهلَهُ وَ مِثلَهُم

آنچه که ظاهرا از آن ما و در اختیار ماست ، همه از ریز و درشت امانتی بیش نیست. ما ( مُستَخلَف ) در آنیم ، ما به واقع کارگزاران خداوند عزیز در زمینیم ، یک مؤمن واقعی ، کارگزار خوبی است و آنچه که از خدا گرفته است را به تمامی، به او باز می گرداند.

این بدان معناست که لحظه به لحظه ( اُفَوِضُ اَمرِی اِلَی اللهِ ) را پاس می دارد.

و خداوند بخشاینده و مهربان نیز همواره یا عین همان و یا بهتر و بیشتر از آن را در اختیارش می گذارد.

انفاق ، زیباترین و لطیفترین نوع تعامل با خداست ، آنکه حاضر باشد که تمام وجودش را تقدیم خداوند کند ، دگر چیزهای کوچک پریشانش نخواهند کرد ....