شاعرانه با خدا

[آشنای غریب]

خدایا عاشقان را با غم عشق آشنا کن
ز غمهای دگر غیر از غم عشقت رها کن
تو خود گفتی که در قلب شکسته خانه داری
شکسته قلب من جانا بعهد خود وفا کن
خدایا بی پناهم
ز تو جز تو نخواهم
اگر عشقت گناه است
ببین غرق گناهم
دو دست دعا برآورده ام بسوی آسمانها
که تا پر کشم به بال غمت رها در کهکشانها
چونیلوفر عاشقانه چنان می پیچم بپای تو
که سر تا پا بشکفد گل ز هر بندم در هوای تو
بدست یاری اگر که نگیری تو دست دلم را دگر که بگیرد
به آه و زاری اگر نپذیری شکسته دلم را دگر که پذیرد .


خدایا ای مهربانترین مهربانان...
کسی که به شوق تو می خواهد پرواز کند، تو پر و بالش باش...
کسی که به شوق تو می روید، تو آبش باش...
کسی که از سوز دل با تو سخن می گوید، تو زبانش باش...
کسی که تو را بی آنکه بداند جستجو می کند، تو مقصد و مقصودش باش...
کسی که تو را صدا می کند، تو ندایش باش...
کسی که تو را عشق می ورزد، تو معشوقش باش…
آمین