شاعرانه با خدا

[آشنای غریب]

شعرِ «لطف حق»

دلت را خانهٔ مـا کن، مصفّـا کردنش با من

به ما درد دل افشا کن، مـداوا کردنش با من

اگر گم کرده‌ای ای دل، کلید استجــابت را

بیا یک لحظه با ما باش، پیــدا کردنش با من

بیفشان قطره‌‎ی اشکی که من هستــم خریدارش

بیاور قطره‌ای اخــلاص، دریـــا کردنش با من

اگر درها به‌رویت بسته شـد دل برمکن بازآ

درِ این خانه دق‌البـاب کُـــن واکردنش با من

به من گو حاجت خود را، اجـابت می‌کنم آنی

طلب ‎کن آنچه می‌خواهی، مهیّـــا کردنش با من

بیا قبل از وقـوع مرگ روشـن کن حسابت را

بیاور نیک وبد را، جمـع و منها کردنش با من

چو خوردی روزی امروز ما را شـکر نعمت کن

غم فردا مخور، تأمیــن فـــردا کردنش با من

به قـرآن آیهٔ رحمت فـراوان است ای انسان

بخوان این آیه را، تفسیر و معنا کردنش با من

اگر عمری گنـه کردی، مشو نومیــد از رحمت

تو نامه توبه را بنویس، امضـا کردنش با من
ژولیده نیشابوری