شاعرانه با خدا

[amirt]

ماه من غصه چرا؟؟

آسمان را بنگر

که هنوز

بعد صدها شب و روز مثل آن روز نخست، گرم و آبي

و پر از مهر به ما مي خندد يا زميني را که

دلش از سردي شبهاي خزان

نه شکست و نه گرفت بلکه از عاطفه لبريز شد و

نفسي از سر اميد کشيدو در آغاز بهار

دشتي از ياس سپيد

زير پاهامان ريخت

تا بگويد که هنوز

پر امنيت احساس خداست

ماه من غصه چرا؟؟

تو مرا داري و من هر شب و روز

آرزويم همه خوشبختي توست

ماه من

دل به غم دادن و از ياس سخنها گفتن

کار آنهايي نيست

که خدا را دارند

ماه من

غم و اندوه اگر هم روزي

مثل باران باريد

يا دل شيشه اي ات

از لب پنجره عشق زمين خورد و شکست

با نگاهت به خدا

چتر شادي وا کن

و بگو با دل خود

که خدا هست خدا هست هنوز

او همانيست که در تارترين لحظه شب

راه نوراني اميد نشانم مي داد

او همانيست که هر لحظه دلش ميخواهد

همه زندگي ام

غرق شادي باشد

ماه من

...

غصه اگر هست بگو تا باشد

معني خوشبختي

بودن اندوه است

اينهمه غصه و غم

اينهمه شادي و شور

چه بخواهي و چه نه

ميوه يک باغند

همه را با هم و با عشق بچين، ولي از ياد مبر

پشت هر کوه بلند

سبزه زاري است پر از ياد خدا

و در آن باز کسي مي خواند

که خدا هست

خدا هست

خدا هست هنوز

زنده یاد قیصر امین پور