من و امام رضا علیه السلام

[Entezar]

از زیبایی های سفر مشهد امسال...
دوستان یه داستانی و خدمتتون عرض میکنم اگه حالتون عوض شد و هوای امام رضا به سرتون زد منم دعا کنید...
تو صحن جامع...
ساعت حول و حوش 11.30
یک مرد و یک زن...
با حالی گریون و خیییییییییلی خوش.یه جوری که حسودیم میشد به حالشون...
یه خادم به سمتشون اومد.
یه ظرف غذا بهشون داد...
دیدم گریه زن و مرد صد چندان شد.
تعجب کردم رفتم جلو پرسیدم :میتونم بدونم چه اتفاقی افتاده.اول اون حال خوب حالا این گریههههه...
مرد جواب داد:چند سالی بود غذا حضرتی نخورده بودیم.اومدم جلو حرم وایسادم گفتم حالا درسته ما بدیم ولی لیاقت یه ظرف غذاتم نداریم؟!؟!
میگفت هنوز کامل به زبون نیوورده بودم.در حین گفتن بودم که خادم اومد غذا رو اوورد...
از خادم پرسیدم شماااا چرا غذاتو اووردی؟خوابی دیده بودیی؟
گفت نه.مثل هر روز خواستم غذامو بخورم تو ناهار خوری.یهو به دلم افتاد خیلی از زائرا دنبال یه قاشقشن.ریختم تو ظرف یه بار مصرف.گفتم میدم به یکی از زائرا.
تا اومدم بیرون انها رو دیدم که خیلی حالشون خوشه.گفتم حتما یه حکمتی هست.غذارو بهشون دادم.
سر تا پا غرق اشک شدم.همونجا گفتم چقدررررر مهربونی آقا.هنوز حاجت به زبون نیومده میدی...
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا