شعر من

[آشنای غریب]

برای داشتنت ای گل چه شبهایی دعا کردم

نمیدانی در آن شبها به عشق تو چه ها کردم

نبودی در شب تارم ندیدی حال واحوالم

زاندوه فراق تو خدا را من صدا کردم

نهادم سر بزانویم کشیدم آهی از سینه

دو دستم را به هم دادم خدایا حال من اینه

چنان آهی کشیدم من که ترسم دامنت گیرد

پر از احساس قلبم بود ولی بی بغض و بی کینه

زدیده اشک باریدم در آن هنگامه خوابیدم

میان خواب و بیداری تو را چون هاله ای دیدم

گرفتم دامنت در دست تو را من آرزویم هست

بگفتم از دل تنگم ز کردار تو نالیدم

چرا با من نمی سازی من از دست تو دلگیرم

از این نامهربانیها از این دنیای دون سیرم

بیا این قلب مسکین را تسلی بخش و یارم باش

نباشی تکیه گاه من یقین از غصه می میرم

جوابم دادی ای عاشق کنون مشتاق دیدارم

بپا خیز و به پیشم آی تو را من چشم در راهم

تو چون ثابت قدم بودی دعایت مستجاب افتاد

بیا ای جان شیرینم تو را من دوست می دارم

[/font]

[font=tahoma]شاعر : بهروز حبیبی
به مناسبت سالگرد وفات برادر مهربان و عزیزم سعید روحش شاد