مختصری از زندگی نامه ائمه

[آشنای غریب]

مختصر حالات ششمین معصوم ، چهارمین اختر امامت

آن حضرت روز جمعه یا پنج شنبه ، 15 جمادى الثّانى یا 23 شعبان ، سال 36 یا 38 هجرى (3)، در شهر مدینه منوّره تولّد یافت .
نام : علىّ(4) صلوات اللّه و سلامه علیه .
كنیه : ابوالحسن ، ابومحمّد، ابوالقاسم و... .
لقب : سجّاد، زین العابدین ، زین الصّالحین ، سیّد العابدین ، سیّد السّاجدین ، ذو الثّفنات ، ابن الخیرتَیْن ، مجتهد، عابد، زاهد، خاشع ، بكّاء، امین و... .
نقش انگشتر: حضرت داراى سه انگشتر بود، كه نقش هر كدام به ترتیب عبارتند از: للّه للّه ((وَما تَوْفیقى إ لاّ بِاللّه )) ، ((الْحَمْدُ لِلّهِ العَلِیِّ)) ، ((إ نَّ اللّهَ بالِغُ اءَمْرِهِ)) و ((الْعِزَّةُ لِلّهِ)) .
دربان : ابو خالد كابلى ، ابو جبلة ، یحیى بن امّ طویل .
پدر: امام ابو عبداللّه الحسین ، سیّد الشّهداء علیه الصّلاة والسّلام .
مادر: معروف به شهربانو، شاهزاده ایرانى ، دختر یزدجرد - كه آخرین پادشاه فارس بود - مى باشد؛ و در زمان عُمَر به اسارت مسلمین در آمد و امام علىّ علیه السّلام از فروش او مانع شد و فرمود:
او شریف زاده است ، آزادش بگذارید تا از مسلمین هر كه را بخواهد با او ازدواج نماید و مهریه اش از بیت المال پرداخت شود.
پس با انتخاب خود، امام حسین علیه السّلام را براى همسرى خویش ‍ برگزید كه پس از ازدواج با او، امام سجّاد علیه السّلام از ایشان تولّد یافت .
حضرت در صحرا و صحنه كربلاء حضور داشت و مصائب سخت و دلخراشى را متحمّل شد، كه عُمْر آن حضرت را در آن لحظات ، بین 22 تا 24 سال گفته اند؛ و نسل شجره مباركه بنى الزّهراء توسّط امام سجّاد علیه السّلام تكثیر و منتشر گردید.
آن حضرت پس از شهادت پدر بزرگوارش امام حسین علیه السّلام مبارزات گوناگونى علیه دستگاه حكومتى بنى امیّه داشت و به شیوه هاى مختلفى در فرصت هاى مناسب ، در هوشیارى بخشیدن جامعه نسبت به دستگاه ظالم لحظه اى سكوت و آرامش نداشت ، از طریق سخنرانى ، تشكیل جلسات دعا و مناجات ، گریه و اظهار مظلومیّت و تظلّم و... .
آن حضرت یكى از چهار نفر گریه كننده گان عالم به شمار آمده ، كه پس از جریان دلخراش كربلاء مرتّب در هر فرصت مناسبى بر مظلومیّت پدرش ‍ امام حسین علیه السّلام و یاران باوفایش مى گریست ، و جنایات دستگاه بنى امیّه را افشاء مى كرد.
مدّت عمر: آن حضرت مدّت دو سال و چند ماه در حیات جدّش امام امیرالمؤ منین علیه السّلام ، و حدود دوازده سال در حیات عمویش امام مجتبى علیه السّلام ، و 23 یا 24 سال نیز با پدرش ، و حدود 35 سال امامت و رهبریّت جامعه اسلامى را بر عهده داشت كه جمعا عمر آن حضرت را حدود 57 سال گفته اند.
مدّت امامت : آن حضرت روز دهم محرّم الحرام ، سال 61 هجرى پس از شهادت پدر بزرگوارش ، در سنین 23 یا 24 سالگى به منصب امامت و خلافت نایل آمد و تا 12 یا 25 محرّم سال 94 یا 95، امامتش به طول انجامید كه جمعا حدود 35 سال امامت و رهبریّت را بر عهده داشته است .
شهادت : حضرت روز شنبه ، دوازدهم یا بیست و پنجم محرّم ، سال 94 یا 95 هجرى قمرى (5)، توسّط هشام بن عبدالملك مروان به وسیله زهر، مسموم و به درجه رفیع شهادت نائل گردید.
محلّ دفن : پیكر مطهّر و مقدّس آن بزرگوار در قبرستان بقیع كنار عمویش ‍ امام حسن مجتبى علیهماالسّلام دفن گردید.
تعداد فرزندان : مرحوم سیّد محسن امین تعداد پانزده پسر و چهار دختر براى حضرتش نام برده است .
خلفاى هم عصر آن حضرت : یزید بن معاویه بن ابى سفیان ، فرزندش ‍ معاویة بن یزید، مروان بن حكم ، عبدالملك بن مروان ، ولید ابن عبدالملك .
نماز آن حضرت : دو ركعت است ، كه در هر ركعت پس از قرائت سوره حمد، صد مرتبه آیة الكرسى یا سوره توحید خوانده مى شود، و بعد از سلام نماز، تسبیحات حضرت زهراء علیهاالسّلام گفته شود؛ و پس از آن حوایج مشروعه خود را از درگاه خداوند منّان تقاضا و درخواست نماید.(6)

امام سجّاد علیه السلام فرمودند: مَن عَمِلَ بما افتَرَضَ اللهُ عَلَیهِ فَهُوَ مِن خَیر النَّاس کسی که به آنچه خداوند بر او واجب ساخته عمل کند از بهترین مردمان است.