برکت حضرت محمد رسول خدا (صلّی الله علیه و آله)

[hamed]

برکت رسول خدا(صلّی الله علیه و آله)
وقتی پیامبر به دنیا آمد، عدّه ای از زنان قبیله بنی سعد به مکه آمده بودند تا هر یک، کودکی را ببرند و شیر دهند، و حلیمه نیز در میان آن ها بود.
او می گوید: وقتی با شوهرم آمدم، سوار بر درازگوشی بودم و شتری داشتیم که پستانش خشکیده بود، و بچّه ای نیز داشتیم و شیرم او را سیر نمی کرد و شب هم از گرسنگی نمی خوابیدیم.
وقتی به مکّه رسیدیم، تمام همراهانم بچّه ای پیدا کردند و هیچ کس محمّد(صلّی الله علیه و آله) را نمی برد؛ چون او پدر نداشت و یتیم بود و می گفتند پدر بچّه به دایه پول می دهد. اما به هر حال برای من جز محمّد(صلّی الله علیه و آله) کودکی نماند.
به ناچار او را گرفتم و کناراثاثیه خودم آوردم. وقتی شب شد، پستان هایم پر از شیر شدند؛ به طوری که هم محمّد(صلّی الله علیه و آله) و هم بچّه خودم شیر خوردند و سیر شدند. شوهرم برخاست تا شتر را بدوشد و پستانش را پر از شیر دید. ما و بچّه ها نیز از شیر شتر سیر شدیم.
شوهرم گفت: ای حلیمه! وجود مبارکی را پیدا کردیم. پس به خوبی شب را صبح کردیم و برگشتیم.
وقتی بر درازگوش خویش سوار شدم، چنان سریع راه می پیمود که از همه جلو زد. زن ها گفتند: آرام برو ای حلیمه! مگر این همان حیوانی نیست که با آن آمدی؟
گفتم :چرا؟
گفتند: چه شده که امروز این گونه سریع راه می رود؟
گفتم: شخص مبارکی را حمل می کند! حلیمه می گوید: هر روز برکتش را به ما زیاد می کرد. قحطی آمد و چوپان ها گوسفندان را گرسنه به چرا می بردند و گرسنه باز می آوردند، ولی گوسفندان ما سیر می آمدند و پستانشان پر از شیر بود و این ها همه از برکت وجود حضرت محمد مصطفی(صلّی الله علیه و آله) بود.1

پی نوشت :

1. نک: غلام حسن محرمی، جلوه های اعجاز معصومین(علیه السّلام)، قم، دفتر انتشارات اسلامی،1378، چ2،ص 64.

مرضیه کوثری