ام وهب ...

[ذوالقرنین]

" معرفت پسر من ، وهب نصرانی که تازه مسلمان شده بود ، از شما

سپاهیان ظلمت که زمانی شمشیرتان در کنار پیامبر و علی به دشمنان

اسلام می تاخت بیش تر بود ؛ خیانتکاران !!!

من از جسم و جان پسرم گذشتم و او را قربانی حسین کردم تا گواه

مسلمانی من و عروسم باشد ، اکنون سرش را به من پس داده اید ؟؟!!

سپاس خدای را که مرا در محضر سید جوانان اهل بهشتش رو سپید کرد .

من آنچه را در راه خدا داده ام پس نمی گیرم ... "

ام وهب سر را به سوی سپاهیان عمر سعد پرتاب کرد ، عمود خیمه را

برداشت و رجز خواند . دو نفر از آنان را کشت و با شنیدن صدای امام که فرمود :

" بازگرد ای بانو ، خدا تو را و فرزندانت را جزای خیر دهد " ، به سوی خیمه ها

بازگشت ...