روز شعر و ادب فارسى ـ روز بزرگداشت استاد سيد محمدحسين شهريار

[hamed]

تا کِی در انتظـــــــار گــــــــذاری به زاری ام
باز آی بعـــــد از اینهمه چشـــم انتظاری امدیشب به یاد زلـــــــف تو در پرده های ساز
جان ســـــوز بود شـــــرح سیه روزگـاری امبس شِکـــــوه کردم از دل ناسازگــــــار خود
دیشب که ســــــاز داشت سرسـازگاری امشمعــــم تمام گشت و چــــراغ ستاره مُـرد
چشمی نماند شاهــــد شـب زنده داری امگفتی هوای لاله عُــــذارانِ رِی خوش است
پنداشتـــی که بوالهـــــــــوسِ لاله زاری امطبعم شکارِ آهــــــــوی سر در کمند نیست
مانَد به شیر شیـــــــوه وحشی شکاری امسَنـــــدان به سرزنش نتـــــــوان کرد پایمال
سرکــــــــوبی ام زیاده کند پافشــــــاری امشرمـم کشد که بی تو نفس میکشم هنوز
تا زنده ام بس است همین شرمســاری امتا هست تاج عشــــق توام بر سـر ای غزال
شیرین بود به شهــــــرِ غـــزل شهریاری ام

"شهریار"<font style="font-sizemall">