روز شعر و ادب فارسى ـ روز بزرگداشت استاد سيد محمدحسين شهريار

[amirt]

خیلی ممنون از بابت یاداوری حضرتعالی
تولد بعضیام مبارک !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

---

توشه ی سفر
شب است و چشم به راه ستاره ی سحرم
که تا سپیده دم امشب ستاره می شمرم
سپاه صبحدم و تیغ آفتاب کجاست
که با ستاره ستیز است و جنگ با قمرم
گر آسمان به رخ آفتاب در نگشود
به سان صبح برانم که پرده اش بدرم
چه شهسوار فلک گر به نیزه ی زرین
گلوی شب نشکافم فکنده باد سرم
ز مهر و ماه چو بندم رکاب ابلق صبح
ستاره های سرشگند توشه ی سفرم
شراره وار فرا گر جهم از این آتش
چو باد از سر این آب و خاک در گذرم
ره فراری اگر پیش پای من بنهند
چنان روم که دگر پشت سر نمی نگرم
بر آشیان محبت فشانده ام پر و بال
اگر به سنگ ستم نشکنند بال و پرم
مرا به کوه و کمر خواند آن رمیده غزال
اگر ز محنت چون کوه نشکند کمرم
گهی به شهر طرب شهریار شیرین کار
گهی به کوی طلب خاکسارم و دربدرم

"استاد محمد حسین شهریار"
خدایش بیامرزاد
همین و همین!!!