+- تالار گفتمان وب سایت ختم قرآن مجید (http://forum.ghorany.com)
+-- انجمن: فرهنگی و هنری (/forum-1.html)
+--- انجمن: گوناگون (/forum-12.html)
+--- موضوع: قالی بزرگی است زندگی... (/thread-2518.html)
قالی بزرگی است زندگی... - Entezar - ۱۲ بهمن ۱۳۹۲ ۱۲:۴۶ صبح
هر هزارسال، یک بار فرشته ها قالی جهان را در هفت آسمان می تکانند
تا گرد و خاک هزارساله اش بریزد و هربار با خود می گویند:
این نیست قالی که انسان قرار بود ببافد
این فرش فاجعه است...
با زمینه سرخ خون...
و حاشیه های کبود معصیت...
با طرح های گناه و نقش برجسته های ستم...
فرشته ها گریه می کنند و قالی آدم را می تکانند
و دوباره با اندوه بر زمین پهنش می کنند.
رنگ در رنگ... گره در گره... نقش در نقش...
قالی بزرگی است زندگی...
که تو می بافی و من می بافم و او می بافد
همه بافنده ایم
می بافیم و نقش می زنیم
می بافیم و رج به رج بالا می بریم
می بافیم و می گستریم
دار این جهان را خدا به پا کرد.
و خدا بود که فرمود: ببافید و آدم نخستین گره را بر پود زندگی زد.
هر که آمد گره ای تازه زد و رنگی ریخت و طرحی بافت.
چنین شد که قالی آدمی رنگ رنگ شد
آمیزه ای از زیبا و نازیبا...
سایه روشنی از گناه و صواب...
گره تو هم بر این قالی خواهد ماند
طرح و نقشت نیز...
و هزارها سال بعد آدمیان برفرشی خواهند زیست که گوشه ای از آن را تو بافته ای.
کاش گوشه را که سهم توست زیبا تر ببافی...
![[تصویر: 1376543763524841_orig.jpg]](http://s1.picofile.com/file/8101383484/1376543763524841_orig.jpg)
قالی بزرگی است زندگی... - Entezar - ۲۲ بهمن ۱۳۹۲ ۰۳:۰۳ صبح
قندیل!
تندیس قطره هاییست که تسلیم جاذبه ی زمین نشدند..
تسلیم رنجهای زندگی نشو....
قالی بزرگی است زندگی... - Entezar - ۲۵ بهمن ۱۳۹۲ ۰۲:۴۴ صبح
آرزو میکنم... زندگی بی گره ببافدطرح آرزوهایت را
قالی بزرگی است زندگی... - Entezar - ۱۴ فروردين ۱۳۹۳ ۰۶:۵۲ عصر
زندگی دفتری از خاطره هاست
یک نفر در دل شب
یک نفر در دل خاک
یک نفر همدم خوشبختی هاست
یک نفر همسفر سختی هاست
چشم تا باز کنیم٬عمرمان میگذرد ما همه همسفر رهگذریم! آنچه باقی ایست فقط خوبی هاست
RE: قالی بزرگی است زندگی... - آشنای غریب - ۲ آبان ۱۳۹۵ ۰۲:۱۴ عصر
زندگی تصویریست!
قلم و کاغذ و رنگش از توست.
قلمت را بردار!
و به نقاشی آن همّت کن!
گاه گاهی دو سه گامی
به عقب پای گذار،
و تماشایش کن.
گر پسندیدی آن،
حرفی نیست.
غیر از آن بود، هنوز،
کاغذ و رنگ و قلم در کفِ توست.
تا زمانی باقیست،
قلمت را بردار
و به رنگی خوش تر،
روشن و روشن تر،
نقشِ دیگر انداز.
و به پیکارِ سیاهی برو