تالار گفتمان وب سایت ختم قرآن مجید

اگر هر سالک و پوینده‌ی راه خداوند، خود را در جهت و راستای فرامین الهی قرار دهد، می‌تواند فراتر از آنچه در توانایی‌های

جسمی، فکری و روحی

او می‌باشد به انجام رساند و در مسیر پیشرفت قرار گیرد.

اما شرط مطلق این پیشرفت، فرمانبرداری و هم‌سویی مطلق با فرمایشات خداوند متعال

است و بالاترین فرمان خداوند قرآن کریم می‌باشد که

آخرین، کاملترین و زیباترین

قالب بندگی را در خود دارد.

نویسنده: خادمین حضرت خدیجه (س )

و فرمودند :

مبعوث شدیم و ماموریت یافتیم تا خداوند را به مردم معرفی کنیم؛

آمدیم تا مردم را با راهنمایی‌هایی که از سوی خداوند دریافت می‌کردیم به کمال برسانیم ؛

آمدیم تا مردم را با هم مهربان کنیم و به آنها بگوییم شما از یک خداوند و از یک گوهر آفریده شده‌اید.

آمدیم تا کینه‌ها را از دل‌ها دور کنیم و همه را در یک مسیر قرار دهیم؛

آمدیم تا بگوییم خدای ما خدایی است بخشنده و مهربان؛

خدایی است که هر آنچه اراده فرماید انجام خواهد شد؛

خدایی است که آسمانها را آفریده است و جز قدرت او هیچ قدرتی در عالم چنین توانایی ندارد؛

آمدیم تا بگوییم هر آنچه در عالم است مخلوق اوست؛

آمدیم تا بگوییم کسی نمی‌تواند با او ستیز و جنگ نماید. و هرکس بخواهد با خداوند بجنگد مغلوب خواهد شد؛

آمدیم تا بگوییم هرکس با خداوند پیمان دوستی بست؛

از برکات او

و از رحمت‌های او

و از نعمت‌های او

و از قدرت‌های او

و از علم او برخوردار خواهد شد.

و هرکس با خداوند پیمان دوستی بست؛

و هرکس از خداوند دفاع کرد،

و هرکس خداوند را یاری نمود،

خداوند هرگز او را از خود دور نخواهد کرد.

آمدیم تا بگوییم به خداوند بگروید و به ریسمان محکم خداوند چنگ بزنید و مبادا فریب شیطان، شما را از خداوند جدا کند.

رحلت جانگداز آن ناجی و پیام آور خاتم که با حسن رفتار، صدق گفتار، نکوئی اخلاق،حلم و شکیبایی و سیرتی منور و تابنده در مقام برگزیده خداوند طی بیست سال، یکتاپرستی و اخوت را جایگزین شرک، جهالت، سبعیت و خونریزی نمود؛ بر پیروان صدیقش تسلیت باد.

[font=tahoma][/font]

آن روز که در غار حرا به حضرت محمد(ص) ابلاغ نبوت شد، او یکتا و تنها بود و نمی‌دانست که چگونه این مسئولیت و پیام را به دیگران اعلام کند.


به زبان بسیار ساده می‌آید، اما بیابان‌های خشک حجاز و زندگی سخت آن روزگار که همراه با کفر و جهالت مردم بود، چگونه می‌توانست بپذیرد مردی بیاید و بگوید : خدای واحد را بپرستید و دست از خونریزی، قتل و کشتار بردارید.


راه غذا و آب را بر محمد و یاران باوفا و اهل البیت او بستند و محصورشان کردند؛


بسیار با محمد مخالفت کردند؛


بسیار راه را بر او بستند؛


بسیار با او دشمنی کردند و بر او جسارت روا داشتند.


بسیار زندگی را بر ایشان سخت کردند و خسارت‌ها به بار آوردند.


اما محمد تنها خداوند را می‌دید و بخاطر خداوند همه چیز را تحمل می‌نمود.


و خداوند نیز محمد را یاری می‌کرد و به او نصرت عطا می‌نمود.


مقاومت و استقامت حضرت محمد (ص) و یاران باوفایش بود که باعث شد دین خدا بماند و


خداوند می‌خواست که مشاهده کنیم و ببینیم که یک نفر چگونه از گوشه‌ی غاری، پیام و


ماموریتی را بردوش کشید و امروز شاهد و ناظر است که در بالاترین قله‌ها و مناره‌ها


اشهد أن لا إِلَه إِلاّ الله و اَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ الله بیان می‌شود.

فقط در مقام عمل، عاملان به اوامر الهی هستند که طعم تقرب را خواهند چشید و هر عملی در راستای رضای خداوند انجام دهند جز بر رشد آنها نمی‌افزاید.

نویسنده: خادمین حضرت خدیجه (س)

علیرغم این که می‌گوییم ماه مبارک رمضان ولی تبرک آن را درک نمی‌کنیم و نمی‌دانیم چگونه است که یک ماه مبارک و دارای فضائل خاص می‌شود و چگونه است که درهای رحمت پروردگار باز می‌گردد. .همه می‌گویند ماه ضیافت الله، بر زبان‌ها جاریست که در این ماه مهمان خداوندیم. مگر نه اینست که برای مهمانی رفتن باید آماده باشیم. یازده ماه در انتظاریم که به این مهمانی برویم ولی برخلاف آنچه می‌گوییم و بر زبان می‌رانیم هرگز خود را برای این میهمانی آماده نکرده‌ایم.

برای ضیافت الهی باید روحمان را پاک کنیم و آلودگی‌ها را ازخود بزداییم، در وجود خودمان سیری کنیم و به باطن خویش نظری بیندازیم و ببینیم با گذراندن رمضان گذشته چه تغییراتی در وجود ما ایجاد شده، چه اندازه به پروردگارمان نزدیک شده ایم؟ چقدر برای صیقل و مصفا شدن باطن خویش تلاش نموده‌ایم و به بارگاه عزتش نزدیک شده‌ایم؟ آیا اگر شب قدر تا صبح بنشینیم و شب زنده دار باشیم کفایت می کند؟ و استفاده از شب قدر همین است؟