تالار گفتمان وب سایت ختم قرآن مجید

بشره فی وجهه و حزنه فی قلبه




اگر ناراحتی یا غم و غصه ای توی صورت کسی می دید




حتی پیش آمده بود که نمازش را نمی بست




تا یک جوری آن ناراحتی رابرطرف کند و صورت آن شخص را خوشحال ببیند




آن وقت نمازش را می بست




می گفت آدم اگر یک نفر را خوشحال کند همان موقع خدا یک ملک خلق می کند که او را از بلاها مصون نگه دارد




آیت الله بهجت را می گویم














[font=tahoma]

آیت الله بهجت(ره):

ترک معصیت، حاصل نمیشود به طوری که ملکه شخص بشود، مگر با دوام مراقبه و یاد خدا در هر حال و زمان و مکان و در میان مردم و در خلوت.

--

نقل كرده اند كه آقایى ـ كه فاصله ى وفاتش با وفات مرحوم حاج شیخ عبدالكریم حایرى ـ رحمه اللّه ـ یك هفته بود، در مشهد بود و خانواده اش در عراق بودند ـ به حرم امام رضا ـ علیه السّلام ـ مشرّف شد و عرض كرد: خانواده ام...(ا ین قسمت در اصل از قلم افتاده است، شاید عرض كرده است: خانواده ام در عراق هستند و من در مشهد، تقاضا دارم كه هزینه ى راه را مرحمت فرمایید تا به عراق بروم.) بلافاصله شخصى از كنارش گذشت و مقدارى پول به او داد؛ ولى او رو كرد به حضرت و عرض نمود: « این نه مناسب كرم شما است! » تا این كه مقدار دیگرى به او مى رسید. باز گفت: « كم است! » پس از جریان یكى از علماى مشهد در صحن به او مى رسد و مى گوید: « معلوم مى شود معامله ى شما با حضرت خوب است! » همان اندازه كه مى خواسته از جیبش در مى آورد و به او مى دهد.

دستور العملی از آیت الله بهجت (ره)

باسمه تعالی

گفتم که: الف، گفت: دگر؟ گفتم: هیچ

در خانه اگر کس است، یک حرف بس است

بارها گفته ام و بار دگر می گویم: « کسی که بداند هر که خدا را یاد کند، خدا همنشین اوست، احتیاج به هیچ وعظی ندارد، می داند چه باید بکند و چه باید نکند؛ می داند که آنچه را که می داند، باید انجام دهد، و در آنچه که نمی داند، باید احتیاط کند. »
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
الاقل محمد تقی البهجة

منبع:قطره ای از دریا

بسمه تعالی
آیت الله العظمی بهجت رحمة الله علیه:
راحتی در آخرت است، "وَ الناسُ یَطلُبونها فِی الدُنیا فَلا یَجدونَهُ."(1)؛ (و مردم آن را در دنیا جست و جو می‌کنند و نمی‌یابند.) اگر خوشی‌ها و بدی‌ها یک جا دیده شود می‌بینیم که دنیا دو روز است: "اَلدَهرُ یَومانِ: یومٌ لَکَ و یَومٌ عَلَیک"(2) "روزگار دو روز است: روزی به نفع تو، و روزی بر ضرر تو." سر و صدا و گریه اطرافیان نفعی به حال شخصی که در حال احتضار و جان کندن است ندارد، بلکه خلوت(3) و گفتن تهلیل "لا الهَ اِلا الله" برای طرفین نافع است.(4) شاید اگر محتضر توجه داشته باشد، و جایش خوب باشد، از گریه کردن و اظهار ناراحتی آن‌ها ناراحت گردد. در روایت آمده است که: "مؤمن و کافر، فردا از تأخیر مرگ حسرت می‌خورند و آرزو می‌کنند که ای کاش زودتر مرده بودم! مؤمن برای این که زودتر به مقامات و تنعّم برسد، و کافر برای تخفیف در عذاب به واسطه‌ی کمی عمرش."

1. بحارالانوار، ج75، ص453

2. نهج البلاغه، ص462 و 546؛ بحارالانوار، ج33، ص498

3. خلوت ظاهری و عدم حضور افراد گریه کننده در کنار محتضر و نیز خلوت و توجه باطنی به حضرت حق سبحانه

4. ر.ک: وسائل الشیعه، ج2، ص454



در محضر بهجت، ج2، ص167.

مرحوم حضرت آیت الله محمّدتقی بهجت :
از ما عمل چندانی نخواسته اند!
مهمّ تر از عمل کردن ، عمل نکردن است!
تقوا یعنی عمل گناه را مرتکب نشدن!
همه می پرسند چه کار کنیم؟
من می گویم : بگویید چه کار نکنیم؟
و پاسخ این است :
گناه نکنید.
شاه کلید اصلی رابطهٔ با خدا ، گناه نکردن است.