اتاق فکر فرهنگی

[هُدهُد صبا]

اگه بخوايم سهم كم كاري دولت رو بگيم كه سر به فلك ميكشه

اما پيشنهاد من اينه كه ما كه فعلا جزو مقامات اجرايي در دولت نيستيم و حرفهاي ما به گوش آنان نميرسه و آنان غايب در جلسه ما هستن
پس

بيايم به نكات و كم كاريهاي خودمون برسيم تا ان شاء الله از طرف ما مردم كه نقش كمي هم نداريم مساله تا حدي حل بشه و موضوع هم به حاشيه نره

بعد ان شاء الله به گوش مسولين هم ميرسونيم.


فعلا سهم ما چيه؟ در ايجاد تهاجم فرهنگ و در كاهش آن؟

چه قدر رفيق مؤمن خوبي بوديم؟ چه قدر با جامعه همسو شديم يا نشديم؟ چه قدر روي اعتقاداتمون وايساديم تا اينقدر راحت به آزادي نامشروع ورابط دخترا و پسرا دامن نزنيم؟

تماشاچي بوديم؟ امر به معروف كرديم؟ نهي از منكر با زبان خوش كرديم؟ اصلا خودمون الگوي خوبي بوديم؟
يا هر دفعه نسبت به اين روابط بي تفاوت تر شديم؟