یک سوال؟؟؟

[faezeh]

سلام :

جناب یوسف زهرا ممنون از راهنماییتون .

با شما موافقم ، آره وقتی داری می ری با خدا ، صاحب و مالک آسمون ها زمین و حتی خودت حرف بزنی ، راز و نیاز کنی باید احترام بذاری ، باید 6 دنگ بشی گوش ، چشم ...

اما یه وقتایی هست دوست داری باهاش حرف بزنی اما حال و حوصله ی نشستن ، چهار زانو نشستن نداری . من اینو می خوام بدونم که این جور وقت ها باید از خیر صحبت کردن

و به حرفای خدا گوش دادن بگذریم ؟

شاید مثال خوبی نباشه اما مثل وقتی می مونه که دلت گرفته یا حال و حوصله ی کسی رو ، چیزی رو نداری می ری سمت تلفن تا به دوست ، استاد ، پدر یا مادر یا هر کسی که

همیشه تو دلتنگی ها ، تو سختی ها می تونه تو رو آروم کنه زنگ بزنی . گفتم شاید مثال خوبی نباشه اما می خوام شرایط لحظاتی که گفتم بدونید .

یا مثلا من عادت دارم بعضی شب ها به جای موسیقی گوش دادن ، دعا گوش کنم ، زیارت عاشورا ، حدیث کسا ... و هر شب ، سوره ی واقعه .

خیلی ها رو هم می شناسم که چنین عادت هایی رو دارن .

فکر نمی کنین گوش کردن به این ها بهتر از گوش دادن به بعضی موسیقی های بی معنی و بی سر و ته باشه ؟؟؟