شیطان

[مشکات]

شيطان در چند جا زوزه كشيد (ادامه)

پنجم، روزي كه بهشت بر او حرام شد و به زمين آمد از ناراحتي فريادي زد كه، چرا از آن مقام قرب و جمع ملائكه رانده شده و بايد در زمين تنها باشد.

ششم، وقتي تكبر نمود و آدم را سجده نكرد خداوند و جميع ملائكه او را لعن كردند.
او از حسرت و دوري از بهشت و از دست رفتن حسنات و عبادت‌هايش فريادي كشيد.

هفتم، وقتي كه حضرت رسول(صلي الله عليه و آله) به پيامبري مبعوث شد و مردم را از ناداني و گمراهي و جهنم نجات داد
و به سوي بهشت رهنمون ساخت، زوزه‌اي كشيد.

هشتم، زماني كه آيه توبه نازل شد(زمر آيه ۵۲)مبني بر اينكه انسان اگر گناهي كند يا ظلمي به خود و ديگران روا دارد
و سپس خدا را بخواند و طلب استغفار نمايد، خداوند تمام گناهان او را مي‌بخشد.
در اين موقع شيطان فريادي كشيد و ناله زد به طوري كه تمام بچه شيطان‌ها دور او جمع شدند و احوال او را پرسيدند؟
گفت: آيه‌اي نازل شده كه خدا تمام گناهان را مي‌بخشد و زحمات ما باطل مي‌شود.

نهم، بعد از تولد حضرت عيسي(عليه السلام) وقتي مي‌خواست به آسمان رود، فرشتگان به دستور خداوند او را سنگ‌باران نمودند و از آسمان چهارم برگرداندند.

دهم، وقتي كه آخرين پيامبران (حضرت رسول(صلي الله عليه و آله)) پا به عرصه وجود گذاشت ناله او بسيار سوزناك بود.

يازدهم، وقتي سوره مباركه حمد نازل شد فريادي زد و ياران خود را فرا خواند و داستان آمدن سوره را بيان كرد.
به او گفتند: چرا از نازل شدن اين سوره ناليدي!؟

گفت: من در لوح محفوظ ديدم كه نوشته بود،
اگر بنده‌اي از بندگان خدا در تمام طول روز گناه كرده باشد و پيش از آن كه آفتاب غروب كند، طهارت بگيرد
و سه مرتبه اين سوره را بخواند ، به بركت آن، همه گناهانش آمرزيده مي‌شود و بدون واسطه از ميان عرش ندايي آيد
كه اين بنده من! گناهانت را آمرزيدم و اسم تو را در دفتري كه اسم صالحان را در آن نوشته‌ام ثبت كردم!