رذایل اخلاقی و درمان آن ها

[مشکات]

درمان بداخلاقی

و معالجه این صفت ذمیمه نیز مانند سایر صفات آن است كه:
انسان مفاسد دنیایی و آخرتی آن را به یاد آورد و ملاحظه كند كه این صفت، خالق و خلایق را با او دشمن مى‏كند، پس مهیاى این گردد كه این را از خود دفع نماید.
بعد از آن در وقت هر سخنى و حركتى در فكر باشد كه كج خلقى از او سر نزند و خود را محافظت كند و به حسن خلق بدارد تا حسن خلق ملكه او گردد و از براى او معتاد شود.

ضد این صفت مهلكه حسن خلق است كه از شریفترین صفات و فضائل ملكات است و عقل و نقل دلالت بر مدح و خوبى آن مى‏كنند.
پیغمبر خدا - صلّى اللّه علیه و آله - فرمودند كه: «در كفه میزان اعمال در روز قیامت، چیزى بهتر از حسن خلق نیست».

و روزى به عموزاده های خود فرمودند كه: «اى فرزندان عبدالمطلب اگر وسعت آن را ندارید كه مردم را به اموال خود توانایی دهید پس با ایشان به گشاده رویى ملاقات كنید».

و نیز آن حضرت فرمودند كه:
«خدا دین اسلام را خالص از براى خود گردانید و صلاحیت ندارد از براى این دین مگر سخاوت و حسن خلق. پس دین خود را به این دو زینت دهید».

و به آن جناب عرض كردند كه: «ایمان كدام یك از مؤمنین افضل است؟ فرمودند: هر كدام كه خوش خلق‏ترند».

و باز آن حضرت فرمودند كه: «خدا منع كرده است قبول توبه بد خلق را.»
عرض كردند كه: چرا یا رسول اللّه؟
فرمودند: به علت اینكه هر وقت از گناهى توبه كرد در گناهى بدتر مى‏افتد»
و فرمودند كه: «بد خلقى گناهى است كه آمرزیده نمى‏شود»

و باز فرمودند كه: «دوست‏ترین شما در نزد من و نزدیك‏ترین شما در روز قیامت به من، خوش خلق‏ترین شماست»

و نیز فرمودند كه: «حسن خلق، گناه را مى‏گدازد هم چنانكه خورشید یخ را مى‏گدازد»

و از آن بزرگوار روایت است كه: «بنده‏اى مى‏شود كم عبادت باشد، ولى به واسطه حسن خلق در آخرت به درجات عظیم و اشرف منازل برسد»

و به ام حبیبه - كه زوجه آن حضرت بود - فرمودند كه: «آدم خوش خلق، خوبى دنیا و آخرت را گرفت».

و روایت است از آن حضرت كه فرمودند: «حسن خلق، صاحبش را مى‏رساند به درجه كسى كه روزها روزه و شبها به عبادت مشغول باشد».

و نیز آن حضرت فرمودند كه: «نیكان شما خوش خلقان‏اند، كه مردم به دور و كنار آنها جمع مى‏شوند، و به آنها نزدیك مى‏شوند،
و با ایشان الفت و انس مى‏گیرند، و ایشان نیز با مردم انس مى‏گیرند».

ادامه دارد...